Good evening Europe and good morning Australia! Vanavond barst het grootste spektakel van het jaar weer los. Deze 67e editie van het Eurovisiesongfestival bevat 37 deelnemende acts, wat iets minder is dan de afgelopen jaren. Maar niet getreurd! Vanavond, donderdag en zaterdag staan er genoeg catchy pop songs, ballads, dance breaks en lichtshows op het programma. Jamie vertelt je wat je niet mag missen deze week. En mocht dat niet genoeg zijn voor je, kun je je natuurlijk ook verdiepen in de voorgaande jaren. Pepijne en Aimee delen hun favorieten.
Pepijne (hen/hun, zij/haar)
Eleni Foureira – Fuego (2018)
Rondom de periode van het Eurovisiesongfestival laait altijd de discussie op of we kwalitatief de deelnemende liedjes moeten beoordelen, of dat we ons op het grotere “Eurovisie-plaatje” moeten richten. Het gebeurt weinig dat beide criteria zijn meegenomen in de inzendingen en de winnaars zijn vaak in een van beide categorieën te plaatsen. Jammer als je het mij vraagt, want dit maakt voor mij altijd hét nummer van het jaar.
Gelukkig zijn er uitzonderingen op deze ongeschreven categoriserende regel, en dat is ook waarom ik elk jaar in de aanloop naar de nieuwe editie van het Eurovisie Songfestival Fuego weer helemaal plat draai. Het is tot op heden het enige nummer dat perfect in beide categorieën thuishoort. Het Eurovisie-gehalte spat van het optreden af: in een glinsterende bodysuit, met hair for days en vier achtergronddanseressen was er geen twijfel over mogelijk dat dit in 2018 een van de grote kanshebbers was. Je blijft met de vraag achter of dit optreden geïnspireerd is op de Pussycat Dolls, of dat comeback-single React juist geïnspireerd is op dit optreden.
Inhoudelijk kun je Fuego zien als een uptempo dance/pop nummer met elementen van traditionele Griekse en Cypriotische muziek. Je hoort duidelijk de internationale sound die aan het nummer is gegeven door de Zweedse en Griekse makers van het nummer. Een groot gedeelte van de schrijvers en producenten zijn geen onbekenden van het Eurovisie-toneel. Sommigen hebben al aan meer dan 6 inzendingen van verschillende landen meegewerkt. Ze hadden duidelijk zicht op wat aan zou slaan. Fuego, wat Spaans is voor ‘vuur’, gaat over female empowerment en “show the fire that women have inside them“, zo stelt Foureira. Maar ook naast de inhoudelijke tekst en de achtergrond van het nummer: het is enorm aanstekelijk en blijft dagen in je hoofd hangen. Naar mijn mening is het nog steeds het grootste verlies van het Eurovisie ooit dat dit nummer niet heeft gewonnen. Maar met een tweede plaats van 436 punten en het beste resultaat wat Cyprus ooit gehaald heeft, heeft het nummer in ieder geval geschiedenis geschreven.
Aimee (zij/haar)
Duncan Laurence – Arcade (2019)
Het is onmogelijk om als Nederlander iets over het Eurovisiesongfestival te schrijven en het niet over Duncan Laurence te hebben. Hij is natuurlijk een beetje ons pareltje. In 2019 won hij het Songfestival, de eerste keer sinds 1975 dat Nederland won. Arcade gaat volgens Laurence over de hoop hebben voor de liefde van je leven die je bent kwijtgeraakt toch weer terug te vinden. Het is een prachtig liedje zonder te veel flitsende poespas en glitters. Hoewel dit normaal gesproken heel toepasselijk is voor het Eurovisiesongfestival, raakt Duncan’s emotionele en kwetsbare nummer veel mensen nog steeds. En dat terwijl hij simpelweg achter een piano zit en zingt.
Ook vind ik het leuk om te vermelden dat Duncan Laurence biseksueel is en verloofd is met Jordan Garfield, een Amerikaanse singer-songwriter. Het Songfestival is naar mijn idee altijd al een beetje queer-coded, maar het winnen van een expliciet queer persoon vind ik toch een extra winst voor de queer community. Daarmee is het voor mij niet alleen een Nederlands pareltje, maar ook een queer pareltje.
Jamie (zij/haar)
De beste acts van 2023
Al weken heb ik alle Eurovisiesongfestival entries van dit jaar op repeat staan. Ik kan je daarom verzekeren: er zijn dit jaar weer een hoop goede artiesten uit alle hoeken van Europa gehaald. Wie mij een beetje kent, weet dat ik er vooral van houd als artiesten in hun eigen taal zingen. Mijn persoonlijke favoriet dit jaar is mede daarom ook Vesna. Deze Tsjechische groep bestaande uit zes vrouwen brengt met hun nummer My Sister’s Crown een lekker popnummer met een feministische boodschap. Kom voor jezelf op en support de vrouwen om je heen, dat is wat Vesna duidelijk wil maken. In de videoclip komt deze boodschap op theatrale wijze krachtig over. Hopelijk kunnen ze dit in hun live performance vanavond ook waarmaken.
Als je graag wil weten welke artiesten op het Eurovisiesongfestival openlijk queer zijn, heb ik hier een lijstje voor je. Loreen hoopt dit jaar met Tattoo voor de tweede keer het Songfestival te winnen. De Zweedse artiest kwam een paar jaar geleden uit de kast als biseksueel. Net als Loreen is ook Alessandra uit Noorwegen biseksueel. Zij maakt met het nummer Queen of the Kings volgens de peilingen veel kans om te winnen. Een van mijn favorieten van dit jaar, Luke Black uit Servië, is openlijk homoseksueel. Zijn nummer Samo Mi Se Spava klinkt niet alleen geweldig, ik ben ook erg benieuwd naar zijn optreden waarin er veel met licht en visuals gewerkt wordt. En natuurlijk mag ook Gustaph met zijn nummer Because of You niet ontbreken. Als je meer over hem wil lezen, houdt Expreszo dan aanstaande donderdag goed in de gaten.
Wat je verder niet mag missen is de dance break van Israëls Noa Kirel op het nummer Unicorn. Wat ik hier tot nu van heb gezien, schept bij mij grote verwachtingen. Als je meer houdt van een goede ballad, zijn de Italiaanse, Litouwse of Estse inzendingen misschien wat voor je. De Finse Käärijä is de afsluiter van vanavond met zijn nummer Cha Cha Cha. Met zijn groene jas en signature move is ook hij een van de kanshebbers van deze avond. Of onze eigen Mia Nicolai en Dion Cooper met Burning Daylight de finale halen, is nog spannend. Maar door wat aanpassingen in de toonhoogte van het nummer, staan ze in elk geval zelfverzekerder op het podium dan voorheen.
Over de auteur(s)
