‘Vind jij het niet raar, dat Flint homo is?’
Ik keek met een opgetrokken wenkbrauw op. Samen met mijn vader besprak ik het programma Black Sails: een prequel voor Robert Louis Stevenson’s klassieker Treasure Island (1883). het boek speelt zich af in 1755, en de serie in 1715, 40 jaar voordat de gebeurtenissen in het boek plaatsvinden. Het toont de geschiedenis van fictieve personages als Billy Bones, Ben Gunn, Captain Flint en Long John Silver. Toch zitten er ook historische personages in, zoals Anne Bonny en Jack Rackham. Allemaal zijn ze betrokken bij de intriges die plaatsvinden om het goud van een Spaans schip, de Urca, te bemachtigen.
Het is naar mijn mening een ondergewaardeerde serie die de kijker echt aan het nadenken zet. Niet vanwege de zeeslagen, maar vanwege de moreel ‘grijze’ personages. Een van die personages is Captain Flint, een figuur dat in Treasure Island wordt neergezet als een vreselijke tiran, die al overleden is voordat het verhaal begint. Omdat Black Sails een prequel is, verzinnen ze zijn geschiedenis. Een onderdeel hiervan is zijn liefdesgeschiedenis met Thomas Hamilton, een politicus. Deze onthulling wordt aan het einde van een van de seizoenen uit de hoge hoed getoverd. Tenminste, dat vindt mijn vader. Hoewel er vanuit wordt gegaan dat Flint een affaire heeft met Miranda Hamilton, en dat Thomas slechts een vriend is, wordt er al vroeg geïmpliceerd dat zijn relatie met Miranda een dekmantel is. Zo is er weinig chemie tussen Flint en Miranda en zijn er steelse blikken tussen Flint en Thomas. Het is alleen niet zo makkelijk om hier doorheen te prikken wanneer je niet anders gewend bent.
Eerlijk is eerlijk: bij mij lag Flints relatie met Thomas ook niet in mijn verwachtingspatroon. Het is duidelijk dat de eerste 4 afleveringen van Black Sails inspelen op een stereotype hetero mannelijk publiek, met veel actie- en seksscènes en weinig plot. Hierdoor verwachtte ik de representatie niet. Maar vond ik het raar? Nee. De redenen voor Flints gedrag in de serie werden een stuk duidelijker. Zijn acties worden gemotiveerd door het verlies van een geliefde.
Bij mijn vader lag dit duidelijk anders. Flints relatie met een man, in plaats van met een vrouw, had een vervreemdend effect op hem als kijker. Waarom heeft het dit effect op hem? Komt het door een stereotype? Flint past namelijk niet in het stereotype dat mannen die op mannen vallen vrouwelijk zouden zijn. Hij past met zijn machogedrag erg goed in het standaard beeld van ‘mannelijke man’. Hij is roekeloos, houdt zijn boosheid moeilijk in toom en lost problemen liever op met zijn vuisten. Deze verklaring wordt voor mij alleen maar plausibeler wanneer ik mij bedenk dat mijn vader geen commentaar had op de twee vrouwelijke biseksuele personages en de lesbische personages die in de serie voorkomen. Waarom is dit niet ‘raar’, en Flints seksualiteit wel? Is dit misschien een bedreiging voor de mannelijkheid? Voor alle duidelijkheid: ik wil mijn vader niet belachelijk maken. Hij kan over het algemeen best ruimdenkend zijn, maar zijn manier van denken komt in dit geval nogal vreemd op mij over.
Ik weet dat mijn vader homoseksualiteit accepteert. Wel heeft hij een onbewuste dubbele standaard. Hierdoor vraag ik mij af wie er in mijn omgeving nog meer een dubbele standaard hanteert, zonder dit door te hebben. Ik heb mijn grootouders nooit iets negatiefs over iemands seksuele geaardheid horen zeggen. Een oom van mijn vader heeft al jarenlang een relatie met een man en iedereen beschouwt dit als de normaalste zaak van de wereld. Wel heb ik mijn moeder meerdere keren moeten uitleggen dat biseksualiteit ‘echt bestaat’, en geen ‘dekmantel’ is voor ‘mensen die er niet voor uit durven komen dat ze op hun eigen geslacht vallen’. Tenslotte kom je daar ook voor uit wanneer je zegt dat je biseksueel bent. Hoewel er dus al veel gewonnen is omtrent acceptatie, zijn er nog een aantal rare kronkels overgebleven in mijn directe omgeving en waarschijnlijk in mijzelf.
Over de auteur(s)
