Sinds het vakantieseizoen van 2020 heeft Texel een gay friendly kroeg. Rody de Groot, die daar eigenhandig de regenboogvlag heeft uitgehangen, wil de bar waar hij nu werkt, overnemen om er een plek van te maken voor alle LHBT+’ers op Texel. Door de COVID-lockdown wil de huidige eigenaar echter eerder van de kroeg af dan was gepland en zit er opeens meer haast achter de overname. Het geld voor die overname, dat heeft Rody nu nog niet. Als het Rody niet lukt, dan is het mogelijk dat een ander de bar overneemt. Is er dan nog wel plek voor een regenboogvlag?
Is er al veel aandacht voor het behoud van een LHBT+-plek op Texel?
Ik heb Hart van Nederland over de vloer gehad en het Noordhollands Dagblad. Er is dus wel veel aandacht voor. Daarna kreeg ik wel nare opmerkingen. Mensen vroegen dingen als: “Dat is toch helemaal niet nodig op Texel?” Maar gaat bijvoorbeeld de crossdresser die ik laatst aan de bar had zich veilig voelen in een andere kroeg? Een marinier kwam binnen in een jurk en een pruik op. Die vertelde dat hij dat in zijn eigen dorp niet mag van zijn vrouw. Hij vond online dat dit een homokroeg was, en daar kon hij dit wel doen dacht hij. En dat was zo, hij heeft het vijf dagen in de kroeg erg naar zijn zin gehad.
Sinds we de regenboogvlag buiten hebben hangen, hebben we ook elke dag weer nieuwe LHBT+-mensen in het café. Dat is erg leuk om te zien!
Waarom is een LHBT+-café op Texel zo belangrijk?
Er komen veel toeristen, maar er is ook behoefte onder LHBT+-jongeren op Texel aan een plek waar ze met iemand kunnen praten die begrijpt waar ze het over hebben. Je ziet vaak genoeg iemand alleen het café binnenkomen. Die wil dan gewoon met iemand praten. Dat zijn bijvoorbeeld jongeren die nog worstelen met hun seksualiteit.
Het is belangrijk dat iedereen zich thuis kan voelen op de plek waar ze geboren zijn en zich daar veilig voelen. Een café waar de regenboogvlag uithangt, helpt LHBT+’ers zich hier op hun plek te laten voelen.
Er komen nu veel Texelaars in het café, maar ook veel mensen die tijdens het seizoen in Texel wonen. Dat zijn mensen die vanuit andere plekken in Nederland hier in de horeca werken, maar ook Poolse seizoenarbeiders bijvoorbeeld. Door dat gemengde gezelschap van Texelaars, seizoenarbeiders en toeristen hangt er ook een andere sfeer in het café dan je bijvoorbeeld in de randstad zou vinden. De bar is wat dorpser en iedereen is in de vakantiestemming. Het is allemaal wat gemoedelijker, mensen komen net van het strand en komen dan naar de kroeg.
Als het allemaal lukt met de bar, dan wil ik hier samen met ondernemers in het dorp ook evenementen gaan organiseren, misschien zelfs een Texel Pride.
Hoe zit het met de acceptatie van LHBT+’ers op Texel?
In De Koog is de acceptatie van LHBT+’ers hetzelfde als in Amsterdam, denk ik. Niemand maakt er een probleem van, maar er zitten toch een aantal rotte appels tussen. Maar in de kleinere dorpen is die acceptatie er veel minder. Ik spreek vaak mensen die vertellen dat als zo een plek er vroeger was geweest hun leven misschien heel anders was gelopen. Bijvoorbeeld een man die er vroeger niet voor uit durfde te komen dat hij homo is. Die is nu met een vrouw getrouwd.
Hoe kunnen mensen je helpen? En wat gebeurt er met de donaties als het je niet lukt genoeg geld te verzamelen?
Je kunt via mijn website makkelijk een donatie doen. Als het niet lukt om de bar over te nemen dan doneer ik na aftrek van kosten al het geld aan het COC en dan specifiek naar een project voor LHBT+-vluchtelingen. Ik heb zelf geholpen bij een asielzoekerscentrum, daar werkte ik met LHBT+’ers. Ik zou daar het geld dan aan willen doneren. Ook als er te veel wordt gegeven, gaat het daarheen, en in plaats van een fooienpot komt er een donatiepot voor dit doel in de bar te staan.
Foto door Evalien Weterings