Pride, pinkwashing en regenboogkapitalisme

Deze maand begint de jaarlijkse internationale Pride-maand. In deze maand zullen veel bedrijven en organisaties hun logo’s op social media veranderen naar een regenboogvariant en zich profileren als lhbtqia+ vriendelijk. Maar zijn ze dat wel? In dit korte artikel leg ik uit wat pinkwashing en regenboogkapitalisme zijn, en geef ik tips & tricks hoe je kan evalueren of een organisatie wel echt lhbtqia+ vriendelijk is.

Pinkwashing en regenboogkapitalisme

Als een bedrijf zich profileert als een lhbtqia+ vriendelijke organisatie door bijvoorbeeld regenbooglogo’s op social media te plaatsen en hier geld mee verdient zonder dat de lhbtqia+ gemeenschap de voordelen hiervan ervaart, noemt men dat pinkwashing of regenboogkapitalisme. Het gebeurt in deze tijd erg veel en het laat de onzuivere intenties van organisaties zien. Ook geeft het een verkeerd beeld af. Er zijn mensen die denken dat de lhbtqia+ emancipatiestrijd ver is doordat bedrijven en organisaties zich regenboog kleuren, terwijl in de praktijk die emancipatie lang niet zo ver is. Hoe kan je zien welke intenties een organisatie heeft en of het aan pinkwashing doet?

Opbrengst en winst

De eerste manier om te kijken hoe bedrijven omgaan met de lhbtqia+ gemeenschap kan via winst en opbrengst. Veel kledingmerken kiezen er bijvoorbeeld voor om bepaalde Pride-collecties uit te brengen ten tijde van Pride-maand. Wat gebeurt er met de opbrengst van deze Pride-collectie? Doneert het merk (een deel van) de opbrengst aan (lokale) lhbtqia+ organisaties of stichtingen? Of steekt het de opbrengsten in eigen zak? Vaak staat het bij de Pride-collectie vermeld wat een bedrijf ermee doet. Als er niks staat, dan is de kans groot dat het merk de opbrengst houdt.

Mensenrechten

Hoe gedragen organisaties zich buiten de Pride-maand om? Betuigen ze hun steun voor de lhbtqia+ gemeenschap dan nog steeds? En wat is de relatie van organisaties met mensenrechten in het algemeen? Gedraagt het zich als een kieskeurige winkelaar in een webshop die het ene mensenrecht wel in het winkelmandje plaatst en de ander niet?

Intern beleid

Ook hoe het bedrijf/de organisatie met eigen lhbtqia+ medewerkers omgaat, is erg belangrijk om te evalueren hoe oprecht hun Pride-steun is. Hebben die medewerkers evenveel vrijheden en rechten als cisgender en heteroseksuele medewerkers? Hoe worden ze überhaupt gewaardeerd? Sommige organisaties zien gemarginaliseerde groepen zoals lhbtqia+ mensen als toevoeging aan hun talentbestand en kijken vooral vanuit kapitalistisch oogpunt naar hen. Daarnaast kan men kijken of er ruimte is voor lhbtqia+ personen om een medewerkersnetwerk op te richten. Hebben dergelijke medewerkersnetwerken budget vanuit HR o.i.d. om activiteiten te organiseren? Ook het beleid kan indiceren hoe organisaties met lhbtqia+ personeel omgaat. Is het beleid gelijkwaardig? Zijn er bijvoorbeeld regelingen zoals meerouderschapsverlof of transitieverlof? Heeft de organisatie de Verklaring van Dordrecht getekend?

Voor de buhne

Pinkwashing en regenboogkapitalisme zijn lelijke verschijnen van een wereld die gefocust is op prestaties en winst, zonder dat er rekening gehouden wordt met lhbtqia+ medewerkers of oog is voor het feit dat Pride ooit begon als verzet tegen onderdrukking en discriminatie. Bovenstaande lijst kan helpen om te kijken of en hoe een organisatie zich inzet, of hoe die organisatie zich kan verbeteren. Want ook in Nederland zijn lhbtqia+ rechten lang niet zo goed geregeld.

Over de auteur(s)

Rocher

Rocher

Schrijf mee

Wil jij helpen met het creëren van leuke content voor en door LHBT+? Bekijk hieronder onze vacatures.

Voorbinddiscours

Gastredacteur Laurie schrijft over het imago van de voorbinddildo nu en hoe dat door de eeuwen heen is veranderd.

Achtergrond

FACK, een feministische FAQ

Deze week staat in het teken van de vrouw. Niet alleen was het Internationale Vrouwendag, ook vindt in Amsterdam de Women’s March plaats dit weekend. Vandaar

Lees verder »