Vandaag, 14 juli, is het International Non-Binary People’s Day. Wat is dat eigenlijk, non-binair? De naam geeft het stiekem al een beetje weg: je past niet binnen de binaire genderverdeling van man of vrouw. Non-binair is daarom eigenlijk een parapluterm voor mensen die zich niet identificeren als ofwel ‘man’ ofwel ‘vrouw’. Non-binaire identiteiten zijn gevarieerd: sommige non-binaire mensen voelen zich geen van beide, sommigen voelen zich allebei, en bij anderen verschilt het per dag hoe ze zich voelen. Sommige mensen die non-binair zijn, plaatsen hun identiteit onder de parapluterm ‘transgender’. Anderen zien hun identiteit los daarvan. Kortom, een heleboel labeltjes voor als je je niet thuis voelt in het labeltje dat je bij je geboorte hebt gekregen. Hoe denkt de redactie van Expreszo daarover?
Pepijne (zij/haar, hen/hun)
Maatschappelijk gezien vind ik labels soms wel handig. Ik wil namelijk graag weten hoe ik iemand zo fijn mogelijk aanspreek! Zelf vind ik het maar moeilijk om bij mezelf een label voor zowel mijn gender als mijn seksualiteit te plakken. Ik stel mezelf tegenwoordig voor met de voornaamwoorden zij/haar en hen/hun, maar ik kan jullie niet vertellen welk labeltje ik daar nou prettig bij vind. Of wat het nou eigenlijk betekent. Of wat ik er verder mee wil. Misschien is het meer een gevoelsdingetje, beter kan ik het niet uitleggen. Ik was ook enigszins sceptisch om mee te schrijven aan dit stuk, omdat ik mijn gevoel nog moeilijk in woorden kan en durf uit te drukken. Misschien dat ik jullie later – als hier ooit weer een artikel over komt en ik mezelf beter snap – kan vertellen hoe het zit. Tot die tijd moeten jullie het met mijn gedachtespinsels doen. Ik wil jullie in ieder geval meegeven: gender is fluïde en jouw gevoel is altijd valide! Ongeacht hoe je je voelt, je gevoel doet ertoe en het is ook helemaal oké om het allemaal (nog) niet te weten.
Sara (zij/haar, die/diens, hen/hun)
Zelf ben ik heel fluïde in mijn seksuele oriëntatie en toen ik dat eenmaal een beetje geaccepteerd had, openende dat ook deuren naar gedachten over genderidentiteit. Ik werd altijd in het hokje van vrouw/vrouwelijk gezet en ik dacht altijd, net als bij mijn seksuele oriëntatie, ‘oh dat zal dan wel zo zijn.’ Tijdens de lockdown zat ik alleen op mijn studentenkamer en kon ik zonder ruis er meer over nadenken. Langzaam realiseerde ik me dat ik niet echt een intern gevoel van gender heb. Wel vind ik het daarbij lastig om daar verder een label op te plakken. Ik kan verbinding voelen met de ervaringen die ik heb door als vrouw gezien te worden (ik blijf heel vrouwelijk in mijn genderexpressie ook), maar zeker ook zien en voelen dat gender fluïde is. Door meerdere voornaamwoorden te gebruiken kan ik ook dat gedeelte van mijzelf eren.
Freddie (hen/hun, die/diens)
Voor mij betekent non-binair zijn vooral heel veel vrijheid. De vrijheid om keuzes te maken zonder beperkt te worden door wat een vrouw of man zou ‘moeten’ zijn. Kleding bestaat niet uit ‘heren’ en ‘dames’, maar uit ‘past bij mij’ en ‘past niet bij mij’. De wereld is niet roze en blauw, maar oneindig veel prachtige kleuren. We bestempelen inmiddels ongeveer alles als mannelijk of vrouwelijk. Bier en sport is mannelijk, salades en winkelen is vrouwelijk. Ik weet niet waarom, maar dit idee is ooit in de samenleving ontstaan en marketingstrategieën vergroten deze tweedeling. Als alles echter mannelijk of vrouwelijk is, heeft iedereen mannelijke en vrouwelijke eigenschappen, hobby’s en voorkeuren. Het idee loslaten dat dit niet kan of mag, geeft me veel vrijheid en rust. Het heeft me ook veel geleerd over wie ik ben en waar ik gelukkig van word, los van maatschappelijke verwachtingen. Een creatieve en sportieve trans mannelijke dagdromer, die de wereld wil verbeteren en vaak pizza eet.