Charisse Stoffels Brief
Charisse Stoffels

Brief aan: Charisse Stoffels

In de serie ‘Brief aan’ schrijven Expreszo’ers een boodschap aan zichzelf, met daarin wat ze als jonge LHBT+ graag hadden willen horen.

Amsterdam, 2008

Lieve Charisse,

Het is het jaar van Twilight, The Dark Knight en Gossip Girl. Op TV komen videoclips van steeds de vijf zelfde artiesten voorbij. Het is het jaar waarin de wereld kennis maakt met Lady Gaga, en waarin de Pussycat Dolls nog bij elkaar zijn. Het is ook het jaar waarin Barack Obama de 44e president wordt van de Verenigde Staten. Daar kom je achter wanneer om twee uur ’s nachts thuiskomt van het schoolfeest en je je moeder geëmotioneerd voor de tv aantreft. Terwijl zij stilstaat bij een belangrijk moment in de geschiedenis, kan jij alleen maar denken aan het feit dat je die avond voor het eerst alcohol hebt gedronken. Smirnoff Ice nota bene. Héél stoer.

Je bent vijftien en de wereld gaat veel te snel. Puberty is kicking your ass. Beugels, een lichaam dat verandert, erbij horen, oudere jongens leuk vinden; het is allemaal te veel. Eén van je beste vriendinnen is openlijk biseksueel en je kijkt enorm tegen haar op. Ze is twee jaar ouder en in jouw ogen veel wijzer. Het zet je aan het denken. Tot nu toe heb je alleen vluchtige crushes gehad op jongens uit je klas. De zin ‘ik ben niet gay, maar ik zou absoluut met Rihanna zoenen’ is een zin die je volle overtuiging in het gezelschap van je twee beste vriendinnen durft te zeggen. Uiteindelijk wordt de lijst van beroemde vrouwen met wie je zou willen zoenen steeds langer. ’s Nachts kijk je stiekem naar The L Word, een – in die tijd – baanbrekende dramaserie over lesbiennes in Los Angeles. Je raakt gefascineerd door de vrouwen en je vindt Sarah Shahi de prachtigste vrouw ter wereld. Hartstikke normaal, toch?

Fast forward naar 2012. Je bent negentien en studeert in Utrecht. Je leert een groep meiden kennen die je allerlei nieuwe dingen leren op het gebied van daten, uitgaan en nog veel meer. Op een dag zit je op de gang en staat er een meisje te wachten bij een klaslokaal. Ze trekt je aandacht en om een of andere reden blijf je naar haar staren. Je weet niet wát het is, maar je kan gewoon niet wegkijken. Elke keer als jullie in dezelfde ruimte zijn, heb je nergens anders oog voor. Je internetgeschiedenis staat vol met queer-gerelateerde websites, nadat je de zin ‘how to know if you’re bisexual’ hebt ingetikt. Je leert de basics over de LHBT-gemeenschap en diep vanbinnen weet je het antwoord op je vraag allang, maar durf je deze – nog – niet te beantwoorden.

Tijdens het uitgaan trekt één van je vriendinnen de stoute schoenen aan. “Ben je gay?” vraagt ze terwijl jullie bij de kluisjes staan. Je ontkent het lachend en jullie er praten er niet meer over – ook niet met de groep. Nog geen drie uur later, zoen je haar. En drie andere vriendinnen.

Lekker.

Hoewel de gemiddelde “hetero” vrouw niet vies is van een dronken zoenpartij met haar vriendinnen, denk je er de volgende dag nog steeds aan. Je hebt geen kater, maar je hebt ook geen twijfels meer. Dronken of niet, zoenen met vrouwen vond je fijn. En dat meisje op school vond je niet alleen interessant, je vond haar leuk.

Biseksueel is het label dat bij je past. Het wordt onderdeel van je identiteit en in datzelfde jaar kom je bij je hechte vrienden uit de kast. Je ouders bespaar je het nog even. Je weet immers hoe traditioneel je moeder is. Op je twintigste is het moment toch echt daar. Je komt uit de kast bij je moeder en die reageert er niet al te positief op. Het zorgt voor tranen, en de angst om je vader over je seksuele voorkeur te vertellen is enorm. Grappig genoeg is zijn reactie vele malen fijner dan die van je moeder, en zegt hij lachend: “Eigenlijk wist ik het al”.

In datzelfde jaar waag je een sprong in het diepe: je download Tinder. Je gaat op dates met vrouwen en hoewel er geen relaties uit voortkomen, leer je wel een van je huidige beste vriendinnen kennen. Het blijft leuk om aan mensen te vertellen dat je je beste vriendin via een datingapp hebt leren kennen.

De wereld om je heen verandert wanneer je erachter komt dat er vrij veel beroemde biseksuelen zijn. Het geeft je het gevoel dat je niet alleen bent. The L Word wordt vervangen door series als Orange Is The New Black en Sense8. Halsey is een van je favoriete artiesten die openlijk praat over haar biseksualiteit. In 2016 ga je zelfs naar de Melkweg om haar live (!) te zien. Daar, in de grote zaal, praat ze tegen het publiek en benadrukt ze hoe belangrijk het is om jezelf te zijn. Je leert om te gaan met vooroordelen en jezelf te accepteren. Ook leer je dat de LHBT+ gemeenschap een mooie community is waarin acceptatie en diversiteit gevierd wordt, maar dat er ook binnen deze community ruimte is voor verbetering.

Er is geen juiste manier om queer te zijn en het duurt even voordat je daar achter komt. Natuurlijk zal twijfel toeslaan en heb je periodes waarin je je meer aangetrokken voelt tot een bepaald geslacht, maar dat neemt niet weg dat je nog een biseksuele vrouw bent. Seksualiteit is een spectrum, net als gender. Hoe je je morgen identificeert hoeft niet hetzelfde te zijn als vandaag. Deze wijsheid breng je over aan andere vrienden die naar jou toekomen voor advies.

Geloof me, Charisse, het leven wordt alleen maar beter. En al helemaal wanneer op je zeventiende eindelijk die beugel er uitgaat.

Liefs, Charisse
Herfst 2019

Meer van dit? Lees ook de andere brieven!

Over de auteur(s)

Charisse

Charisse

Schrijf mee

Wil jij helpen met het creëren van leuke content voor en door LHBT+? Bekijk hieronder onze vacatures.

Voorbinddiscours

Gastredacteur Laurie schrijft over het imago van de voorbinddildo nu en hoe dat door de eeuwen heen is veranderd.