Afgelopen week was het Asexual Awareness Week. Want niet iedereen droomt van een prins of prinses op het witte paard en ‘ze leefden nog lang en gelukkig’, of van Mister of Miss Right en huisje, boompje, beestje.
Ilse is twintig jaar en studeert in Den Haag. Ze werkt hard aan haar toekomst, maar in dat plaatje is geen ruimte voor een partner. Nooit niet. Ilse heeft daar geen behoefte aan want ze is aseksueel en aromantisch.
“Het is moeilijk vast te stellen hoe lang ik al weet dat ik aseksueel ben. Ik heb die gevoelens naar een ander nooit gehad. Ik weet dus ook niet hoe het voelt.” Op de middelbare school waren al haar vrienden bezig met vriendjes en vriendinnetjes terwijl ze daar zelf weinig mee had. “Ik was daar helemaal niet mee bezig. Het kwam niet eens in me op. Mijn vrienden hebben me wel eens geprobeerd te koppelen. Dat leidde tot een paar dates met een aardige jongen maar ik voelde niets voor hem en was er dan ook al snel klaar mee.”
Er is weinig bekend over aseksualiteit en er wordt niet over gesproken. Dat is heel lastig als je zelf aseksueel bent en met vragen zit. Ook bij Ilse zorgde dat voor de nodige verwarring. Zo heeft ze zichzelf een tijdje als biseksueel geïdentificeerd omdat ze niet wist hoe het kwam dat ze geen seksuele verlangens had. “Ik was nooit verliefd geweest, dus dan ga je nadenken over hoe dat kan. Ik dacht dat het misschien kwam omdat ik op meisjes viel.” Ze heeft toen een tijdje geëxperimenteerd met een vriendin maar dat veranderde niets. Verlangens naar seks en romantiek bleven weg.
“Het kwam niet eens in me op te gaan daten”
Aseksualiteit kent verschillende vormen. Ilse bevindt zich tussen het type ‘volledig aseksueel’ en het ‘grijze gebied’ in. “Ik twijfel nog een beetje. Als ik me comfortabel voel bij mensen vind ik fysieke aandacht wel fijn, zoals een knuffel, om te laten zien dat ik iemand aardig vind. ”
Ilse heeft wel een libido,maar zonder dat ze seks met anderen wil. Ook op romantisch gebied voelt ze geen aantrekkingskracht naar andere mensen toe. “Ik weet ook gewoon niet hoe het is om verliefd te zijn, dus misschien verandert dat nog. Al verwacht ik het niet.” Ze wordt dus wel opgewonden, maar zonder de behoefte bevredigd te worden. “Ik kan het prima zelf”, vertelt de twintigjarige studente tussen neus en lippen door.
Het meeste over aseksualiteit heeft ze geleerd op het internet. “Ik zit op Tumblr, daar ben ik veel te weten gekomen over de LHBTQIAP+ community en kwam ik de term ‘aseksueel’ voor het eerst tegen. Ik herkende mezelf gelijk in de verhalen.” Offline kent ze geen mensen die aseksueel zijn. Al haar vrienden van de middelbare school weten het wel maar aan haar nieuwe klasgenoten heeft ze niets verteld. “Het is ook moeilijk om erover te praten en er open over te zijn.”
“Ik word later een kattenvrouwtje”
Ilse heeft het er nog niet met haar ouders over gehad. “Ik praat met hen niet over mijn liefdesleven. Ze vragen er wel eens naar, of ik al een relatie heb en of ik misschien op meisjes val.” Ze verwacht eigenlijk niet dat haar ouders boos zullen reageren, maar wel dat ze zullen denken dat het een fase is die overgaat. “Ik denk dat ze vooral zullen denken dat het nog wel komt. Dat zou ik dan wel irritant vinden, maar ik verwacht niet dat ze er moeilijk over gaan doen”. Toch kiest ze ervoor om het niet te vertellen. “Het is een deel van mijn identiteit dat ik nog niet met iedereen wil delen.”
Behalve geen behoefte aan seks, heeft Ilse ook geen verlangens naar romantiek.
Hand in hand wandelen door de straten van Parijs met de liefde van je leven of samen op de bank zwijmelen, het zijn scenario’s waar Ilse niet warm van wordt. “Er zijn aseksuele personen die wel een emotionele band willen, ik heb dat niet. Ik word later een kattenvrouwtje”, vertelt ze met een glimlach. “Ik snap ook niet waarom mensen denken dat dat iets ergs is”, voegt ze er aan toe.
“Je moet geen relatie aangaan omdat het anders raar zou zijn”
Aseksualiteit is nog redelijk onbekend en er heerst nog wel een taboe op. “Er wordt nog vaak gedacht dat aseksualiteit behoort tot het Special Snowflake Syndrome. Mensen zouden er dan voor kiezen om zichzelf aseksueel te noemen zodat ze speciaal en uniek zijn.” Het zijn zulke opvattingen waaruit blijkt hoe weinig mensen afweten van het onderwerp. Aseksualiteit is een geaardheid je wordt ermee geboren of het zit in elk geval diepgeworteld. Het gebrek aan kennis creëert een verkeerd beeld van aseksualiteit. Dat maakt het alleen maar moeilijk voor aseksuele personen om uit de kast te komen. “Ik heb zelf niet te maken gehad met negatieve reacties, maar dat kom ook omdat ik er nog niet voor uitkom. Online lees je weleens vervelende reacties over aseksualiteit. Als mensen een grapje maken stoort dat me niet echt, maar als ze serieus zijn vraag ik me wel af of dat nou nodig is.”
We leven in een maatschappij waarin je niet om seks heen kan. Je ziet het overal, op tv, in tijdschriften, op reclameborden. Het is een van de bekendste en wellicht wel de oudste marketingstrategieën, want sex sells. Voor een aseksueel persoon kan die constante herinnering aan seks een gevoel van vervreemding met zich meebrengen. Ilse hoopt daarom, door het delen van haar verhaal, bewustzijn te creëren over aseksualiteit. “Ik hoop dat andere aseksuelen daardoor meer zichzelf durven zijn. Je hoeft geen seks te hebben of een relatie aan te gaan omdat het anders raar zou zijn.”
Over de auteur(s)
