Ter ‘ere’ van Pride Week heeft Shell een paar tankstations voorzien van de Pride kleuren. Het is een typisch voorbeeld van Pinkwashing. Grote bedrijven die over de rug van de LGBT+ gemeenschap reclame maken of spullen verkopen. Want het doet het zo lekker in de publieke opinie en het is goed voor de omzet en het enige wat je hoeft te doen is ergens een regenboogje op plakken.
Pinkwashing is een trend die al jaren gaande is. Kijk naar de Amsterdam Canal Pride. Voor een groot deel van de oorspronkelijke doelgroep is het financieel niet meer haalbaar om mee te varen. Prominente plekken in de parade worden ingenomen door grote bedrijven, die daar alleen maar zijn om reclame te maken voor zichzelf en lak hebben aan de LGBT+ gemeenschap en de boodschap die de Pride uitdraagt. (Pride is ontstaan uit rellen tegen politiegeweld). Als het hen echt om de doelgroep te doen is dan zouden bedrijven wel boten betalen voor non-profitorganisaties of gaybars. Precies wat een grote bank dit jaar doet voor de stichting Meer dan Gewenst.
Ik voel me vies. Ik voel me gebruikt door Shell. Gebruikt ter meerdere eer en glorie van de aandeelhouders, ten koste van mijn gemeenschap. Net zo vies en gebruikt als wanneer de PVV weer eens een anti-islamplannetje de kamer in slingert. Want moslims zijn zo slecht voor homo’s. Terwijl als het erop aankomt de LGBT+ gemeenschap voor de PVV ook minderwaardige mensen zijn, die geen menswaardige behandeling verdienen. Kijk maar naar hun stemgedrag rond LGBT+ wetsvoorstellen in de Tweede Kamer.
‘Wat is dat toch met meerderheden die altijd maar schouderklopjes willen voor basic human decency?’
Dus, wat krijgt de LGBT+ gemeenschap ervoor terug van Shell? Helemaal niets! Het enige dat ik heb kunnen vinden is dat ze een ‘inclusief en verwelkomend personeelsbeleid’ hebben. Ofwel het personeel van Shell mag zich niet als een homofobe lompe hork gedragen tegenover hun collega’s. Whoopty-fucking-doo. Wat is dat toch met meerderheden die altijd maar schouderklopjes willen voor basic human decency? Waarom is het normaal dat je een collega niet mag pesten omdat die linkshandig is, rood haar heeft of naar metal luistert, maar moet de vlag uit voor het niet-pesten van je gay of transgender collega?
Dat Shell intern aandacht schenkt aan het creëren van een veilige plek waar LGBT+’ers zich welkom voelen is een goede zaak. Echt hoor, da’s best belangrijk. Maar zet dat niet in voor een reclamecampagne over de rug van diezelfde groep. En loop dan helemaal niet de kantjes ervan af door die Pride-vlag ondersteboven te plakken zodat je de bestaande rode band op de luifel kan recyclen. Dat komt op mij, en velen met mij, over als: ‘We willen iets doen met veel exposure, maar het moet zo min mogelijk kosten.’ Het is alsof je Queen Elizabeth op een staatsbezoek verwelkomt met de Union Jack ondersteboven hangend (ja, de Britse vlag heeft een boven en onder). De rest van de wereld zal het verschil niet zien, maar degenen voor wie het er wel toe doet zullen zich behoorlijk geschoffeerd voelen.
Over de auteur(s)
