Het Pride seizoen is begonnen! Voor sommige mensen een jaarlijks feestje; voor anderen een strijd die hen iedere dag bezig houdt. De komende weken spreekt Expreszo verschillende personen uit de queer gemeenschap in ons land om te praten over de betekenis van Pride. Vandaag is schrijver en journalist Pete Wu aan de beurt.
Hoi Pete, hoe gaat het met je?
Goed! Momenteel ben ik nog bezig met interviews opnemen voor mijn boek De Bananengeneratie, dat eind oktober 2019 uitkomt. Het boek gaat deels over mijzelf. Hoe het is om Chinese Nederlander te zijn; hoe is het om Chinese ouders te hebben en op te groeien in Nederland. Dus als niet-Westerse Nederlander. De rest gaat over de ervaring van andere Chinese Nederlanders op het gebied van liefde, discriminatie of generatie-klassen. Dus ik moet mijn boek over twee maanden af hebben.
Hoe was je eerste Pride?
Ik weet eerlijk gezegd niet meer zo goed wanneer mijn eerste Pride was. In 2011 ben ik na het Pride seizoen naar Amsterdam verhuisd, dus dat moet in 2012 zijn geweest. Ik ben relatief laat uit de kast gekomen. Voor mij was Pride meer een zijgevoel dan een bijgevoel; ik moest mijn seksualiteit nog accepteren. In 2008 ben ik uit de kast gekomen en woonde in Utrecht, waar toen nog geen Pride was. Pas de laatste jaren ga ik naar Pride met het gevoel dat ik erbij hoor. Nu zie ik het als een feest waar je anders-zijn gevierd wordt.
Wat betekent Pride voor je?
De vrijheid om jezelf te zijn én dat je zichtbaar bent. Ik moet altijd aan mijn Amerikaanse ex denken. Hij was een keer mee naar Pride Amsterdam en moest om alles huilen; bijvoorbeeld om de liedjes die er gedraaid werden, zoals Born This Way, en dan ook om de teksten. Het gevoel dat hij erbij mocht zijn maakte veel bij hem los. Hij was voor het eerst in een omgeving waar het lijkt alsof je mag zijn wie je bent. Ik realiseerde mijn privilege dat ik ergens woon waar dat gewoon kan. Daarom bestaat Pride: om jezelf te zijn. Als je je in omgevingen bevindt waar dat niet kan, is Pride één van de belangrijkste dingen die er is.
Wat zijn je plannen voor Pride dit jaar?
Ik ga de Canal Parade bekijken en naar het feest Is Burning in de Marktkantine. Ik ben ook van plan om naar een expositie te gaan over queer zijn in Azië bij VondelCS. Het is heel mooi om te zien dat er ook in dat werelddeel allerlei dingen veranderen in positieve zin.
Hoe vind je dat het met de queer gemeenschap op dit moment gaat in Nederland?
Ik vind het goed om te zien dat er veel aandacht is voor voor onderwerpen als intersekse zijn. Maar ook dat het non-binair en trans zijn veel aandacht krijgt, ook in de mainstream. Zo zag ik een aantal literaire evenementen voorbij komen die allemaal wel iets rondom met het thema gender doen.
Ik heb voor het boek ook onderzoek gedaan naar het fenomeen ‘No Asians’ op gay-dating apps. Er wordt wel wat over geschreven in gay media, maar nooit door Aziaten zelf. Daarom heb ik zelf vijf mensen gesproken voor mijn boek en vertel ik ook over mijn ervaringen. Er is een heel raar stereotype rondom Oost-Aziatische mannen: ze zijn vrouwelijker. Je moet een echte man zijn en dat zijn Oost-Aziatische mannen niet volgens dat stereotype. Dat moet wel veranderen. Stereotypes ontstaan omdat er geen divers beeld ontstaat; ik wil daar verandering in brengen. In dit geval zit er een hele geschiedenis aan vast aan dat beeld dat er is ontstaan. Aziatische mannen worden in het algemeen als minder mannelijk gezien en dat is zo raar!
Pete’s boek De Bananengeneratie komt 24 oktober uit.
Over de auteur(s)
