Trans jongen schrijft brief
Stef Kuijt

Brief aan: Stef Kuijt

In de serie ‘Brief aan’ schrijven Expreszo’ers een boodschap aan hun vroegere zelf, met daarin wat ze als jonge LHBT+ graag hadden willen horen.

Leiden, 2008.

Hoi Stef,

Je vraagt je vast af wie die ‘Stef’ is en waarom jij nu zijn brief hebt ontvangen. Verrassing! Jij bent Stef. Ik begrijp dat dit een beetje gek klinkt, ik zal het aan je uitleggen. Op dit moment ben jij acht jaar oud, je hebt net geleerd over de verschillen tussen jongens en meisjes en het is duidelijk dat jij niet bij de jongens hoort. Geloof me, het is niet raar dat jij liever zonder shirt een watergevecht houdt. Je hebt genderdysforie. Dit betekent dat je bent geboren met het lichaam van een meisje, maar dat je in je hoofd een jongen bent. Geen stress, het is echt mogelijk om een jongenslichaam te krijgen, ook al denk je nu van niet.

Ik hoop dat niet heel erg bent geschrokken. Je bent al zo anders dan de rest, dit kan er ook nog wel bij. Op dit moment ben jij niet bezig met de toekomst, je bent aan het overleven en je weet zeker dat je beter niet geboren had kunnen worden. Dit wordt écht beter. Over tien jaar vind je het leven zelfs een beetje leuk.

De basisschool gaat voorbij, het pesten stopt en op de middelbare maak je vrienden voor het leven. Geloof je me niet? Het gebeurt, heb vertrouwen in jezelf. Je wordt een paar keer verliefd, op jongens, dan op meisjes. In december 2013 kom je uit de kast als lesbisch. Als ik terug in de tijd zou kunnen had ik tegengehouden, je aan je haren meegesleurd en laten zien dat je nog geen twee maanden later de term ‘transgender’ ontdekt. Probeer het label ‘lesbisch’ alsjeblieft niet als een beperking te zien, je mag hier best op terug komen en toegeven dat je het mis had. Je bent bang dat mensen negatief zullen reageren, het leven nog slechter wordt en je nooit zal mogen leven als man. Niet bang zijn, in 2018 ga je in transitie en je krijgt alleen maar mooie reacties. Dat had je zo veel eerder mogen doen.

Je zal mij nu vast uitlachen als ik je vertel dat je je grote passie, dansen, weer op gaat pakken. Dansen is jouw grote liefde, maar helaas ben je in de verkeerde groep tegen gekomen. Hier ben je helaas weggepest. Hiphop is waar je moet zijn, daar word je geaccepteerd en ben je meer dan welkom. Het is eng om weer te gaan dansen, maar je kan niet zonder.

Dankzij het programma ‘Hij is een Zij‘ realiseer je je dat niet iedereen een jongen wil zijn, maar dat dit niet gek is en er oplossingen voor zijn. Je gaat mee met Hojokamp en ontmoet daar andere LHBT+ jongeren. Samen vormen jullie een nieuwe familie.  

 Ik wil je graag alleen maar mooie en positieve dingen vertellen over het leven, maar dat gaat helaas niet. Nadat je hebt uitgevonden dat je transgender bent, krijg je last van een hele nare ziekte. Je hebt een depressie en raakt jezelf kwijt. Echt Stef, ik kan het je niet vaak genoeg zeggen: Praat. Er. Over. Alsjeblieft, dat is het enige dat je gaat helpen. Luister naar iedereen die zegt dat je die transitie aan moet gaan. Wacht er niet te lang mee.

Gelukkig is er ook licht aan het eind van de tunnel. Zoals ik al schreef, in 2018 start jij je transitie. Je komt in ieder geval uit de kast als ‘Stef’ en je gaat naar de huisarts voor de verwijzing naar een genderteam. Door veel wachtlijsten, vertragingen en miscommunicaties mag je in december 2019 starten met hormonen.  

Lieve, lieve Stef. Je mag zo ontzettend trots op jezelf zijn. Geef niet op, ga het leven aan en maak het jezelf niet moeilijker dan nodig.

High five!

Stef, zomer 2019.

Meer van dit? Lees ook de brieven van Rocher en Laurie.

Over de auteur(s)

Stef Kuijt

Stef Kuijt

Schrijf mee

Wil jij helpen met het creëren van leuke content voor en door LHBT+? Bekijk hieronder onze vacatures.

Voorbinddiscours

Gastredacteur Laurie schrijft over het imago van de voorbinddildo nu en hoe dat door de eeuwen heen is veranderd.