Als student politieke geschiedenis kan het bijna niet anders dan dat ik afgelopen periode druk bezig ben geweest met aankomende verkiezingen. Woensdag 22 november is het dan eindelijk zover. De belangrijkste dag van onze democratische staat: we mogen stemmen! Pas sinds honderd jaar kunnen we allemaal gebruik maken van dit recht. Dit is de manier om jouw geluid te laten horen en te zorgen dat je gehoord wordt binnen de politiek. We staan immers voor grote uitdagingen, die een nieuwe en progressieve aanpak nodig hebben. En daar kan jij aan bijdragen.
Deze verkiezingsperiode komt echter niet zonder steeds maar verhardende maatschappelijke discussies. Het is nodig dat we deze discussies voeren, bijvoorbeeld over klimaat, de woningnood of het (internationale) onderwijs. Thema’s die we niet uit de weg moeten gaan – en dat ook niet langer kunnen -, maar die tot polarisatie kunnen leiden. Het is belangrijk om met elkaar in gesprek te blijven, de ruimte te bieden voor verschillende meningen en respect voor elkaars mening te hebben. Maar wees je bewust dat dit een privilege is. Je mening kunnen uiten over het leven van iemand anders, is niet iets wat iedereen zich kan veroorloven. Zeker niet als jouw bestaansrecht ter discussie staat.
Je mening kunnen uiten over het leven van iemand anders, is niet iets wat iedereen zich kan veroorloven.
Zeker niet als jouw bestaansrecht ter discussie staat.
Partijen zoals SGP, BBB, Ja21, PVV, ChristenUnie, NSC, FvD en DENK maken hun standpunten rondom de transgenderkwestie expliciet. Vaak gebeurt dit onder het motto van de veiligheid van de Nederlandse burgers. Maar waar is mijn veiligheid dan? Waarom horen we niets van de media of politiek als een transgender kind van school gepest wordt vanwege diens identiteit? Waarom horen we niks als er weer een trans persoon in elkaar geslagen wordt? Waar is Den Haag zodra een trans persoon in Nederland voor de zoveelste keer dat jaar vermoord wordt? Andere partijen, zoals VVD, CDA en 50+, houden zich liever zo veel mogelijk neutraal tijdens het debat. Maar meestal laten ze impliciet wel zien welke kleur zij bekennen. Of, misschien nog wel erger, sommige partijen zetten hun handtekening onder het regenboogstembusakkoord en stemmen ondertussen in met moties die spreekuren over gender en seksualiteit afschaffen.
Gelukkig zijn er ook partijen die zich wél inzetten voor rechten van trans en queer personen. Bij1, PvdD, GroenLinks/PvdA, Volt en D66 steunen moties die strijden voor de verbetering van trans personen in onze samenleving. Ze staan soms zelfs vooraan bij protesten tegen transhaat en durven zich te laten horen. Daarnaast dienen deze partijen ook zelf moties en wetten in die vragen om de verbetering van de levens van trans personen. Laat dat het narratief zijn van deze verkiezingen, en niet de geluiden van partijen die zich niet inzetten voor trans personen of zelfs anti-trans zijn.
Morgen stemmen dus. Het is aan jou om te kiezen aan welke partij jij je stem geeft. Maar wees je bewust van op wie je stemt en waar ze voor staan. En als je de afgelopen weken alleen maar discussies hebt meegekregen zonder dat dit over jou of mensen in jouw omgeving gaat, sta dan even stil bij jouw stem. Wat is het effect van jouw stem op de mensen over wie het wél gaat? Ben je je bewust van hoe de levens van deze mensen mogelijk veranderen als jij ervoor kiest jouw stem op deze partij uit te brengen?
Voor je straks het stemhokje inloopt, voor je straks het rode potlood oppakt en je democratisch recht uitoefent, besef je dus waar jouw stem voor staat. En wat dat voor mensen kan betekenen. Want ik ben niet de enige wiens bestaansrecht deze verkiezingen ter discussie staat. We zullen allemaal te maken krijgen met de resultaten van de verkiezingen, maar sommigen zullen deze resultaten veel harder voelen.
Trans lives matter.
Meer informatie over hoe partijen zich profileren vind je o.a. in de TransVote van Transgender Netwerk, informatie van De (echte) Gendercritici en in het stemgedrag en discussies rondom deze thema’s. In dit artikel laten we je weten hoe elke partij over LHBTQIA+-rechten denkt.
Over de auteur(s)
