Zes op de tien transgender personen die sporten bij een club voelen zich wel eens onveilig. Dit blijkt uit een onderzoek van Transgender Netwerk Nederland in samenwerking met het Mulier Instituut. Uit hetzelfde onderzoek blijkt dat meer dan de helft van transgender en seksediverse personen te maken krijgt met onbegrip, ‘grappen’ of negatieve opmerkingen. Het is dus wel duidelijk dat de sportsector geen inclusieve omgeving is. Gelukkig zijn er steeds meer initiatieven om daar verandering in te brengen!
LHBT+-vriendelijke sportruimtes
Zo heeft Transgender Netwerk Nederland samen met het NOC*NSF een ‘richtlijn gender- en seksediverse personen’ gemaakt voor sportbonden en gemeenten. Maar je ziet ook steeds vaker queer personen die zelf een inclusieve omgeving creëren. Een van die personen is Romy Rockx, die de Queer Gym in Rotterdam oprichtte. De Queer Gym is ‘de eerste Nederlandse gym speciaal voor de LGBTQIA+ community’. Romy Rockx had tijdens zijn transitie zelf de mogelijkheid om in een veilige omgeving te sporten en wil anderen nu hetzelfde bieden. Een andere LHBT+ vriendelijke sportruimte is HizzFit. Dat daar behoefte aan is blijkt wel uit het eerder genoemde onderzoek, maar ik weet dit ook uit persoonlijke ervaring.
Mijn ervaring met sport
Op jongere leeftijd heb ik altijd met veel plezier gesport. Meestal overstroomt mijn hoofd met gedachtes en fysiek bezig zijn is voor mij de perfecte manier om mijn hoofd leeg te maken. In mijn basisschoolperiode was ik bijna dagelijks bij de plaatselijke sportvereniging te vinden. Dit veranderde toen ik in de puberteit kwam. Er veranderde heel veel in die tijd, maar ik zal het voor nu even bij sport houden. Omdat ik toen veel danslessen volgde werd ik continu met mijn eigen spiegelbeeld geconfronteerd. Dat was niet altijd makkelijk, want ik had een enorm negatief zelfbeeld. Het was extra moeilijk omdat ik toen nog niet wist dat dit grotendeels door genderdysforie kwam. Dat ervaarde ik bijvoorbeeld bij mijn borsten en bredere heupen. Omdat ik toen niet wist dat dit genderdysforie was vond ik mezelf dik en lelijk. Nu weet ik dat er niks mis is met een maatje meer en dat mijn rondingen me niet vrouwelijk maken..
Toen ik op de wachtlijst stond voor mijn medische transitie deed ik aan CrossFit. Ja, een queer, non-binaire, trans-masculiene, veganistische CrossFitter. Voor wie hier een gepassioneerde mening over heeft; sorry, not sorry. In de meeste CrossFit gyms worden bij een workout twee richtlijnen meegegeven, een voor mannen en een voor vrouwen. Dit kan bijvoorbeeld een gewicht zijn waarmee je een oefening uitvoert of het aantal herhalingen. De richtlijn voor mannen ligt hierbij altijd hoger. Zelf besteedde ik niet zo veel aandacht aan deze richtlijnen. Ik pakte gewoon het gewicht waarvan ik dacht dat het bij mijn niveau paste. Toch was er altijd het gevoel dat deze ruimte niet voor mij was. Dat ik moest kiezen tussen het een óf het ander. Nadat ik in 2019 ben verhuisd en mijn borst operatie heb gehad, ben ik niet meer in een gym geweest. De angst dat ik in die ruimte niet mezelf kan zijn is daar niet de enige reden voor, maar wel een grote. Ik ben dan ook heel blij dat ik nu in een LHBT+ vriendelijke ruimte aan de slag kan!
Een meer inclusieve sportwereld
De meeste plekken in onze maatschappij zijn ingedeeld met, onder andere, de tweedeling man en vrouw in gedachte, zo ook de sportsector. Deze tweedeling komt voort uit het idee dat cisgender mannen per definitie meer atletisch onderlegd zijn dan cisgender vrouwen. Dit klopt niet! Hoe atletisch onderlegd iemand is hangt van veel meer factoren af. Taylor Chiang, sport enthousiast en student medische wetenschappen, spreekt hier regelmatig over op hun Instagram. Ook zijn er professionele atleten die hun ervaring delen als trans persoon in sport zoals Schuyler Bailar (zwemmen), Charlie Cristina Martin (Formule-E), Chris Mosier (triatlon) en Mara Gomez (voetbal). Helaas krijgen zij maar al te vaak met haatreacties te maken. Bij Schuyler zijn deze vaak op zijn lichaam gericht. Hij besteedt hier op een bewonderenswaardige manier aandacht aan door er leerzame posts over te maken.
Zowel op amateur- als op professioneel niveau moeten er dus nog grote stappen gezet worden om de veiligheid van trans en seksediverse personen te vergroten. Ondertussen heeft menig wetenschappelijk onderzoek bewezen dat sport en beweging een positief effect heeft op je fysieke en mentale gezondheid. Waar echter niet zo vaak aandacht voor is, is het belang van een veilige omgeving om dit te kunnen doen. Een omgeving waar ieder lichaam welkom is om op eigen manier te sporten en waar plezier belangrijker is dan het nastreven van een schoonheidsideaal. Ook voor trans en seksediverse personen.
Over de auteur(s)
