Terwijl we afgelopen najaar massaal naar Squid Game keken, verscheen er in de boekhandel ook een titel van Zuid-Koreaanse afkomst. Liefde in de grote stad van Sang Young Park is een roman in verhalen over queer millennials in, jawel, de grote stad Seoul. Mattho Mandersloot vertaalde het boek naar het Nederlands, waardoor wij nu ook kunnen smullen van de bizarre, pijnlijke en herkenbare belevenissen van een homoseksuele man met literaire ambities en genoeg liefdesverdriet voor ons allemaal.
Vier verhalen
Sang Young Park begon zijn schrijversloopbaan met korte verhalen. Zijn voorliefde voor dit genre zien we ook terug in zijn debuutroman. Of nou ja, roman, stiekem is Liefde in de grote stad een bundeling van vier verhalen. De verhalen spelen dezelfde wereld, met dezelfde hoofdpersoon en dezelfde thema’s: liefde, ziekte en eenzaamheid. Dat maakt het makkelijk om van het ene verhaal in de volgende te glijden. Ook de dagboekachtige stijl draagt daaraan bij. Met name in het eerste deel van het boek is alsof je zelf in een gaybar zit en een kletsverhaal van een groep vrienden verderop opvangt, en stiekem mee lacht.
Kylie
De hoofdpersoon in deze verhalen is Young, een homoseksuele aspirant-schrijver en gefictionaliseerde kopie van de auteur. Het eerste verhaal draait om de band met zijn beste vriendin Jaehie, de ‘externe harde schijf van zijn liefdesleven’. Ze spreken samen hun dates door terwijl ze in de vriezer gekoelde Marlboro roken. Wanneer Jaehie tot Youngs verbazing besluit te trouwen, moet hij in zijn eentje verder. In de overige drie verhalen zoekt Young het gezelschap van diverse mannen, in de hoop dat zij hem van zijn eenzaamheid zullen genezen. Ondertussen wordt zijn conservatieve moeder, waarmee hij op gespannen voet staat omdat ze zijn geaardheid niet accepteert, ernstig ziek. En ook Young blijft niet ongeschonden. Tijdens een kortstondige relatie met een ambtenaar loopt hij hiv op. Hij noemt de ziekte Kylie, naar zijn favoriete popzangeres.
Humor als schild
Details als Kylie en de bevroren sigaretten geven de personages kleur en zorgen voor lichtheid in een boek over zware onderwerpen als homofobie, aids en worstelingen met mentale gezondheid. En vergeet humor niet. Young en de andere personages hanteren sarcasme en zelfspot om zichzelf te beschermen voor hun niet al te accepterende omgeving. Zo zegt Jaehie tegen een dokter die haar van abortus wil weerhouden: ‘zonder sletten zoals ik was u werkloos geweest’. De cynische humor is bij vlagen kinderachtig, bijvoorbeeld wanneer Young naar jeugdfoto’s kijkt. Het valt hem op dat hij vaak boos kijkt, waarna hij denkt: ‘misschien ben ik gewoon met het verkeerde been uit de baarmoeder gestapt’. Je moet ervan houden.
Zwijgcultuur
Liefde in de grote stad boeit wanneer we (vaak) terloops een inkijkje krijgen in de Zuid-Koreaanse maatschappij. Zo is de moeder van Young zielsgelukkig wanneer er kanker bij haar wordt geconstateerd, omdat ze nu een flinke smak geld ontvangt uit haar zogenaamde ‘kankerpolis’. Ze houdt haar ziekte voor iedereen behalve Young geheim. Praten over dat soort persoonlijke aangelegenheden wordt in de Koreaanse samenleving namelijk als ‘ordinair’ beschouwd. Deze sociale omgangsregels maken het voor de personages moeilijk om betekenisvolle relaties op te bouwen. Zo duurt het behoorlijk lang voor Young en zijn partners elkaar echt leren kennen. Ze houden maandenlang de schone schijn op en bekennen pas wanneer het echt niet meer anders kan wat hun diepste zielenroerselen zijn en welke gebeurtenissen uit het verleden daaraan ten grondslag liggen.
Kleurrijk verdriet
Onder de felgekleurde kaft van Liefde in de grote stad zit een rijk verhaal dat queerness in Zuid-Korea viert zonder de schaduwkanten te verdoezelen. Vooral de beschrijvingen van dates en onenightstands zijn herkenbaar, inclusief het lege gevoel dat vluchtige contacten kunnen bezorgen. Zelfs in een metropool waar altijd licht brandt kun je vreselijk alleen zijn, toont Sang Young Park. En hoewel je het plot misschien even makkelijk vergeet als een avondje uit met veel drank, de rake details en de kwetsbaarheid van de personages zijn de moeite van het lezen waard.