Het is niet te missen: 14 februari is het Valentijnsdag. Winkels liggen vol met chocolade, kaartjes en andere kleine cadeaus. Ook restaurants, musea en hotels organiseren speciale Valentijnsdag activiteiten. Waar de één het een onzinnige en commerciële dag vindt, vieren anderen deze dag juist met hun geliefden. Binnen de redactie van Expreszo zijn de meningen verdeeld. Jamie, Pepijne, Es en Hans vertellen graag wat Valentijnsdag voor hen betekent.
Jamie
Als kind vond ik het leuk om op Valentijnsdag tekeningen te maken voor mijn vrienden. Dat was vooral omdat ik tekenen leuk vond, niet per se omdat het Valentijnsdag was. Later op de middelbare school was het voor mij een dag waarop ik mijn vrienden graag liet weten dat ik van ze hield. Op mijn school was het gebruikelijk om rozen te sturen die dan op Valentijnsdag in de klas werden uitgedeeld. Aan een crush heb ik nooit wat gestuurd. Dat durfde ik niet, want ik was bang dat de hele klas – of erger: de hele school – er dan achter zou komen op wie ik een oogje had. En in het ergste geval zou ik dan ook nog eens publiekelijk door diegene afgewezen worden. Mij niet gezien!
Ik hecht nog steeds niet veel waarde aan Valentijnsdag. Ik heb een hele lieve en leuke partner. Daar ben ik iedere dag dankbaar voor, niet alleen omdat het toevallig 14 februari is. Wel vind ik het leuk om op Valentijnsdag er wat extra bij stil te staan. Nu ik zelf docent op een middelbare school ben, merk ik ook hoe leuk de leerlingen het vinden om iets te doen. Al eind januari kreeg ik de vraag van een aantal leerlingen of ze kaarten mochten maken tijdens de tekenles. Tegen dat enthousiasme zeg ik natuurlijk geen nee! Ik ben benieuwd hoe Valentijnsdag dit jaar voor hen uitpakt. Voor mijzelf betekent Valentijnsdag weinig.
Pepijne
Er zijn altijd mensen die schreeuwen dat “het een commerciële zooi” is. Kan ik ze ongelijk geven? Niet echt, alle winkels liggen vol met cadeaus en bloemen. En heel veel chocola, wat voor mij als veganist altijd moeilijk te weerstaan is. Het is in ieder geval niet makkelijk om Valentijnsdag te ontwijken. Persoonlijk hecht ik er niet veel waarde aan. Behalvedat ik elk jaar stiekem blijf hopen op een berichtje dat iemand een oogje op me heeft of met me op date wil, doe ik er niks mee. Ik onderneem zelf ook niets overigens, misschien moet ik daar dit jaar maar eens mee beginnen. Perfecte timing om mijn crush wat te laten weten! Maar wat mij betreft kan dat elke dag wel en hoeft dat niet per se op 14 februari.
Dit betekent uiteraard niet dat ik het geen goed concept vind om extra aandacht te besteden aan je geliefden. Dit hoeft niet alleen je partner te zijn: je vrienden, familie en andere dierbaren mogen op deze dag ook in het zonnetje gezet worden. Want waarom zou je het alleen met je partner willen vieren? Misschien kan ik ook makkelijk praten, want ik heb geen partner. Dus kan ik mezelf goed indekken door te zeggen dat ik er niet zo om geef en dat je andere dierbaren ook wat extra aandacht mag geven. Zo hoop ik toch nog een leuk cadeautje binnen te slepen, want daar ben ik altijd groot fan van. Valentijnsdag of niet.
Es
Ik heb zelf nooit heel veel gehad met Valentijnsdag. Het leverde me toen ik jonger was vooral veel onzekerheid op: als jonge romanticus op de middelbare school hoopte ik toch stiekem elk jaar dat ik een roos zou krijgen en was dan teleurgesteld als dat niet gebeurde. Zoals bij veel andere feestdagen ervoer ik druk om het expliciet te ‘vieren’, maar wist niet wat ik ermee moest. Na verloop van tijd besloot ik maar om er niet actief aandacht aan te besteden, omdat het toch maar een dag zoals alle andere dagen is.
Nu heb ik een hele lieve partner die graag alles viert wat er te vieren valt: elk excuus om iets leuks te doen of te krijgen is welkom. Haar love language is cadeautjes geven en krijgen, en dat doe ik met plezier. Ik voel me met haar niet verplicht om iets bijzonders te doen voor Valentijnsdag, maar het enthousiasme dat ze uitstraalt om kleine cliché dingen is aanstekelijk.
Bovenal zou ik graag willen dat de cynici niet elk jaar hun energie verspillen aan negativiteit verspreiden op Valentijnsdag. Natuurlijk is het allemaal in zekere zin een marketingtruc, maar je hoeft niet in de commercie te trappen om stil te staan bij de mensen in je leven waar je van houdt. En daar gaat het uiteindelijk toch om?
Hans
Van huis uit heb ik haast een soort afkeer tegenover Valentijnsdag meegekregen. Mijn moeder was altijd fel tegenstander van Moederdag, Vaderdag en al helemaal Valentijnsdag. Op Moederdag was het simpelweg not done haar een cadeau te geven en Valentijnsdag verdiende in deze regel niet eens een vermelding. “Als je een speciale dag nodig hebt om te onthouden dat je van me houdt, dan is het blijkbaar niet echt zo”, was haar redenering. Dus als je wel een cadeau gaf, was je het de rest van het jaar schijnbaar vergeten.
Cadeaus, complimentjes en dergelijke waren de rest van het jaar absoluut zeer gewaardeerd, maar niet op ‘die commerciële dagen’. Doe het maar gewoon wanneer je er zin in hebt, of elke dag een beetje.
Er is natuurlijk niet één juiste manier om van elkaar te houden en er zijn ontelbare manieren om het aan elkaar te tonen. En stiekem vierden wij natuurlijk ook Moederdag, Vaderdag en Valentijnsdag. Dat deden we alleen door er expres helemaal niks voor te doen. En tegelijk vierden we het in stukjes het hele jaar door. Dus fijne Valentijnsdag, of je het nou vandaag viert, of elke dag een beetje.
Over de auteur(s)
