Seizoen 2 van The L Word: Generation Q staat nu in z’n geheel op Videoland en ik heb er wat over te zeggen. Let op: deze recensie bevat spoilers.
Ik moet eerst even iets bekennen: ik heb de originele serie van The L Word nooit in z’n geheel gezien. Ja, ik zal m’n lesbian card meteen inleveren. Mijn excuses daarvoor. Ik zag wat tweets en clips van Generation Q voorbij komen, en ik was wel benieuwd naar de hype. Ik heb seizoen 1 en 2 van Generation Q in ongeveer drie dagen gebinget en ik heb er geen spijt van. Maar dat wil niet zeggen dat ik volledig onder de indruk ben. Er is echt nog steeds ruimte voor verbetering, zoals Expreszo redacteur Charisse ook al aangaf in haar review van seizoen 1.
Cliffhanger
Allereerst ben ik blij dat ik meteen aan seizoen 2 kon beginnen, want het eerste seizoen eindigt met een spannende cliffhanger. Wie ontmoet Sophie (Rosanny Zayas) op het vliegveld, haar verloofde Dani (Arienne Mandi), of toch Finley (Jacqueline Toboni), voor wie ze duidelijk gevoelens heeft? Je komt er al snel achter dat ze voor Dani heeft gekozen en dat Finley inmiddels is vertrokken naar haar familie. Eind goed, al goed, toch? Nee dus. Eigenlijk gaat alles meteen bergafwaarts vanaf de eerste aflevering en het houdt niet op. Zo’n beetje alle verhaallijnen van het eerste seizoen zijn verdwenen en de personages maken keuzes waar ik grote vraagtekens bij zet.
Polyamorie
Richting het einde van het eerste seizoen beginnen Alice (Leisha Hailey) en Nat (Stephanie Allynne) een polyamoreuze relatie met de ex van Nat: Gigi (Sepideh Moafi). Dat eindigt al vrij snel omdat Alice liever monogaam blijft. Prima, zou je denken. Maar wanneer Nat in seizoen twee al huilend toegeeft dat ze polyamoreus is, stemt Alice ermee in om het te proberen, zonder ook maar één keer haar gevoelens of zorgen te uiten. Als de makers van de serie wilden laten zien hoe je vooral niet een polyamoreuze relatie moet beginnen, zijn ze daar in geslaagd. Pro-tip: altijd blijven communiceren, dat bespaart veel ellende. Ook wanneer Alice en Nat weer even bij elkaar lijken te komen, gaat het weer mis omdat ze niet met elkaar praten en lijkt die verhaallijn gewoon tijdverspilling te zijn. Ze hadden liever nog wat scènes aan Gigi en Dani kunnen besteden, wiens vriendschap groeit tot een gezonde relatie tussen twee mensen die wèl normaal met elkaar communiceren.
Daten vs vriendschap
Daarnaast is “iedereen date met elkaar en niemand blijft gewoon vrienden” echt rode draad door het tweede seizoen. Bijna iedere keer wanneer je twee personages samen in beeld ziet, kan je er van op aan dat ze uiteindelijk samen in bed belanden. Dat is jammer, want er zijn een aantal koppels die veel beter werken als vrienden dan als stel, zoals bijvoorbeeld Shane (Kate Moennig) en Tess (Jamie Clayton). Hun vriendschap voor het eerste gedeelte van het seizoen voelt heel natuurlijk. Ze zijn een welkome verademing van alle drama en ze hebben het leuk samen. Dat verandert op zich niet wanneer ze beginnen met daten, maar de chemie tussen ze is ver te zoeken.
Ook de vriendschap tussen Micah (Leo Sheng) en Maribel (Jillian Mercado) wordt ingeruild voor een relatie, maar hier kan ik alleen maar blij om zijn. Het komt nauwelijks voor dat trans personen of personen met een beperking romantische verhaallijnen krijgen in mainstream media. De representatie krijgen ze wel in The L Word: Generation Q en als de serie een derde seizoen krijgt, hoop ik meer van deze twee te zien. En dan het liefst gewoon heel veel schattige momenten samen. Deze twee personages lijken soms te worden vergeten door de makers en ze verdienen gewoon meer schermtijd.
De OG’s
De verhalen van alle nieuwe personages zijn meer dan genoeg om het seizoen mee te vullen, maar toch besteden de makers liever tijd aan oude koeien uit de sloot halen. Zoals ik al zei heb ik de originele serie nooit gezien, dus ik snap dan ook niet waarom de relatie tussen Bette (Jennifer Beals) en Tina (Laurel Holloman) zo geforceerd wordt. Waar Tina in het eerste seizoen gelukkig lijkt te zijn met haar nieuwe liefde Carrie (Rosie O’Donnell), trekt ze richting het einde van het seizoen steeds meer richting haar ex-vrouw Bette. Die laatste is overigens een van de meest egoïstische personages in de hele serie. Ik zou het geen probleem vinden als zij in een derde seizoen niet meer van de partij is. Al zou ik Jennifer Beals wel op m’n scherm missen. Wat is die vrouw mooi.
Seizoen 3?
Over een derde seizoen gesproken: ik hoop echt dat de serie nog een vervolg krijgt. Seizoen twee eindigt namelijk met meerdere cliffhangers: Dani wordt gearresteerd en Bette staat voor een lastige keuze. Gaat ze verder met Tina of kiest ze toch voor kunstenaar Pippa Pascal (Vanessa Estelle Williams)? Dat zijn teveel losse eindjes en ik heb gewoon antwoorden nodig. Dat gezegd hebbende,hoop ik ook dat de makers alle verhaallijnen even goed naast elkaar leggen, en daarop voortborduren, in plaats van alles weer helemaal om te gooien en er een incoherente zooi van te maken.
The L Word: Generation Q heeft zoveel potentie. Het acteerwerk is over het algemeen fantastisch, en de representatie waar ze voor gaan is nodig. Er zijn ook genoeg scènes die een 10 verdienen, zoals Bette, Alice en Shane die Love Shack van de B52’s zingen. Het is gewoon jammer dat de verhaallijnen niet goed in elkaar zitten en er geen consistent verhaal wordt verteld. Toch raad ik het iedereen aan om te kijken, want al met al is het een vermakelijke soapserie die heerlijk wegkijkt.
Over de auteur(s)
