In de rubriek ‘Hete Thee Met Rocher’ bespreekt hoofdredacteur Rocher elke maand een ander onderwerp. Deze maand schrijft hij over hoe de LHBT+-gemeenschap gebruikt wordt voor agenda’s die allesbehalve henzelf betreft.
LHBT+’ers worden steeds vaker gebruikt voor doeleinden die niet gunstig zijn voor de gemeenschap. Zo gebruiken onder andere politici de LHBT+-gemeenschap steeds vaker om vluchtelingen te weren. Ze stellen dat sommige culturen niet welkom zijn omdat hun denkbeelden rond bijvoorbeeld homoseksualiteit niet overeenkomen met Nederlandse normen. Op die manier zetten ze LHBT+-onderwerpen in om progressief te lijken in hun campagnes terwijl ze dat zelf vaak niet zijn.
Racisme en xenofobie
Veel rechtse politieke partijen gebruiken de LHBT+-gemeenschap om hun racisme of xenofobie te legitimeren. In het verleden hebben politieke partijen zoals de VVD en de FvD in hun partijprogramma’s vooral gesproken over LHBT+’ers in relatie tot migratie. Kort gezegd, men ziet LHBT+’ers als een boegbeeld van Nederlandse progressieve normen en waarden. De mate van acceptatie wordt gebruikt om te oordelen hoe goed vreemdelingen in Nederland zouden passen. Dit fenomeen staat ook wel bekend als homonationalisme, waar we al eerder over schreven, en het is erg tekenend voor deze partijen.
Iedereen moet op z’n minst de LHBT+-gemeenschap rustig laten leven, en accepteren dat die bestaat. Ons gebruiken om een xenofobe agenda door te drukken, is misselijkmakend. Want enerzijds weren ze een groep mensen en anderzijds is de bekommering om onze gemeenschap onoprecht. Dit soort acties marginaliseren ons alleen maar meer. Wij lijken alleen nuttig te zijn als stok om mee te slaan. Men ziet ons niet als een op zichzelf staande gemeenschap. Overigens is het een klassieke strategie om onderdrukte groepen tegen elkaar uit te spelen. Daarnaast is de acceptatie van onze gemeenschap onder deze xenofoben slechts voorwaardelijk, want vluchtelingen kunnen ook LHBT+ zijn, en vallen daarmee in een afgrond van xenofobie vanwege hun status.
Hetzelfde gebeurt bij groepen die verschillen van de heersende culturele en religieuze normen in Nederland. Zo krijgen moslims, en met name Marokkaanse mensen (terwijl die groepen niet synoniem zijn aan elkaar), de stempel als LHBT+-onvriendelijk vanwege hun culturele of religieuze normen. Maar men staat bijna nooit stil bij, of richt de schijnwerpers op de Nederlandse culturele en religieuze normen en waarden. Kijk naar dogma’s in het Christendom die zacht gezegd LHBT+-onvriendelijk zijn, of het feit dat Nederland uit de top 10 van de Regenboogindex van ILGA Europe is gevallen, iets waar we met z’n allen verantwoordelijk voor zijn.
Campagnetrucjes
Daarnaast zijn er ook politieke partijen die de LHBT+-gemeenschap gebruiken voor campagnedoeleinden. Zo plaatste de VVD vorige maand een poll op Twitter die ging over homogenezingstherapie. De tweet luidde als volgt: “Stelling: ‘Homogenezing’ moet verboden worden. ‘Homogenezing’ is middeleeuws en altijd onacceptabel. Wij willen LHBTI’ers beschermen tegen deze gevaarlijke onzin”, waar mensen vervolgens konden aangeven of ze het eens of oneens waren. Precies deze stelling in pollvorm op social media plaatsen, laat zien dat het vooral een social media stunt is. Als ze daadwerkelijk LHBT+’ers willen beschermen tegen ‘deze gevaarlijke onzin’, zouden ze beginnen met dit meteen te verdoemen in plaats van mensen de optie te geven om ‘oneens’ te stemmen.
Uiteindelijk hadden 3.375 mensen de poll ingevuld en 81.5% van de mensen bleek gelukkig inderdaad tegen te zijn. Maar 18.5% van de stemmers was dat niet. Dit betekent dat bijna 1 op de 5 van de VVD-volgers niet tegen homogenezingsterapie is. LHBT+’ers krijgen weer de confrontatie dat er mensen rondlopen die tegen hun bestaan zijn. Wat dit daarnaast doet, is de indruk wekken dat het is iets waarvan we moeten praten over of we het moeten afschaffen, in plaats van dat het iets is waarvan we moeten bedenken hóe we het afschaffen. Veel mensen waren verontwaardigd en de VVD haalde op meerdere platformen het ‘nieuws’ met deze poll. Daarmee hadden ze hun doel bereikt: aandacht en engagement krijgen.
De LHBT+-gemeenschap is een gemeenschap die nog steeds gemarginaliseerd is en anno 2020 meer dan genoeg geweld ervaart. Waar de focus op moet liggen, is het elimineren van die marginalisatie en dat geweld, en de veiligheid van de gemeenschap te vergroten. Dat gebeurt niet wanneer mensen niet kunnen wachten om te vragen naar de etniciteit van daders van homogeweld. Of wanneer een politieke partij ons gebruikt voor campagnetrucjes. Zet je in voor de LHBT+-gemeenschap, zet de LHBT+-gemeenschap niet in voor jou.
Over de auteur(s)
