Er is op het moment een stijgende lijn in het aantal conservatieve jongeren, zo schrijft het NPO. Hierbij gaat het om onderwerpen zoals abortus en homorechten. De Dolle Mina’s zijn weer in opkomst en diverse partijen willen zich opnieuw bemoeien met de regels en rechten van trans personen. In de ogen van deze conservatievelingen is de wereld op het moment te links, te woke en zijn veel problemen die linkse (queer) personen aankaarten niet belangrijk.
Wat ik kwalijk vind, is dat niet alleen cishetero mensen op deze manier in het leven staan. Er zijn ook queer personen die zich identificeren met conservatieve idealen. Ik kan hier met mijn hoofd heel slecht bij. In video’s die ik van hen zie, beschrijven ze vaak hoe zij anders zijn dan andere queer personen, omdat zij niet naar pride gaan en geen vlaggen hebben en zij wel ‘normale’ voornaamwoorden gebruiken. Zij zijn misschien wel queer, maar willen niet als ‘een van hun’ worden gezien. Niet woke, dus. De hele term ‘woke’ heeft een ontzettende negatieve lading. Zelfs in de politiek gebruiken mensen het om veel vooruitstrevende standpunten – maar ook standpunten over mensenrechten – weg te wuiven.
Wokisme
Ja21 benoemd in hun verkiezingsprogramma ‘wokisme’ in dezelfde alinea waar zij het hebben over vrijheid van meningsuiting. Als je woke bent, ben je in hun ogen namelijk op zoek naar problemen. Mensen mogen ‘tegenwoordig niks meer zeggen’.
Maar hebben zij gelijk? Zijn wij te links, te woke? Zoeken we naar problemen en zetten we onszelf in een slachtofferrol? De correspondent schrijft terecht het volgende over het als woke bestempelen van uitingen waar je het niet mee eens bent : “Het is immers een aloude truc: je maakt een karikatuur van je tegenstander om alle kritiek op je eigen overtuigingen te diskwalificeren.”
Je kunt tegen de woke linkse mensen zijn, maar vergeet niet dat veel mensenrechten ooit op dezelfde manier werden weggewuifd.
Queer en anti-woke
En dan hebben we het nog niet gehad over het specifieke geluid uit de queer gemeenschap. Om vanuit mijn eigen ervaring te spreken, zijn dit bijvoorbeeld queer vrouwen die aangeven geen feminist te zijn of zelfs anti transrechten zijn. Het zijn queer mannen die niet naar pride gaan, omdat ze het te flamboyant vinden. Mannen die op mannen vallen, maar van zichzelf zeggen dat zij in vergelijking tot de ‘andere queer mannen’ wel mannelijk zijn en er niet mee te koop lopen. Dit wordt ook vaak gebracht alsof dit beter is.
Ik wil toch iets zeggen tegen deze queer mensen. Jullie worden misschien gevoelsmatig meer geaccepteerd door de samenleving, maar op papier verandert er niets. Jullie zullen even hard gediscrimineerd worden als het om legale kwesties gaat. In een wereld zoals in The Handmaid’s Tale, worden alle vrouwen even hard mishandeld, ook al denken de vrouwen bovenaan misschien dat zij het beter hebben. Je kunt misschien denken dat je een voorsprong hebt. Misschien denk je dat je leuker gevonden wordt door jezelf te distantiëren van de gemeenschap. Misschien ben je het niet eens met de pride parade, en verkondig je vol trots dat jij hier niet heen gaat. Maar vergeet niet dat deze beweging jou beschermt en je de vrijheid geeft om te zijn wie je wil zijn.
Ik merk zelf dat ik niet geïnteresseerd ben in het eindeloos debatteren met mensen over basale dingen als transgenderzorg en abortusrecht. Dan heb ik liever dat mensen mij zien als een woke linkse persoon die niet openstaat voor een gesprek. Naar mijn idee is het niet eens een gesprek waard. Waarom zou ik mensen moeten overtuigen dat queer personen ook mensen zijn en transgenderzorg oprecht belangrijk is. Ik heb geen zin om mezelf continu te moeten verdedigen en op elke misstap te worden gewezen, zodat wat ik zeg gecategoriseerd kan worden als woke geneuzel.
Woke geneuzel
Ik heb gekleurd haar en ben heel open over queer zijn. Ook ga ik elk jaar naar Pride en ja, ik draag hier ook gekke kleding met glitters. Ik heb een culturele studie gestudeerd en stem altijd links. Is mijn mening nu nog wel iets waard? Kan jij mij nu nog wel serieus nemen? Deze afweging zorgde ervoor dat dit een lastig artikel voor mij was, omdat het mij op een bepaalde manier kwetsbaar maakt. Je kunt het oneens zijn, maar als je enige argument is dat het allemaal ‘te woke’ is, wil ik je aansporen om even wat beter na te denken voordat je je met de gesprekken bemoeit.
Over de auteur(s)
Aimee
Aimee (die/diens) werkt in het dagelijks leven aan digitale toegankelijkheid. Die heeft een sterke passie voor lezen en schrijven. Sinds 2022 is die werkzaam bij Expreszo en is zowel redacteur als hoofdredacteur. Die doet aan paaldansen en spaart nieuwe hobby’s, waaronder naaien, knutselen en gamen.