Stranger things sign
Rafal Werczynski

Stranger Things: Is Will Byers queer en maakt dat uit?

Net als veel anderen kijk ik graag naar de Netflix serie Stranger Things. Ik heb lang gewacht op het nieuwe seizoen en had er ook super veel zin in. Er werd veel gespeculeerd wie er wel en niet zou overleven en de schrijvers zouden grote plannen hebben voor de laatste seizoenen. Ik heb de nieuwe afleveringen in een paar dagen gekeken en wilde hierna met alles en iedereen erover praten. In het specifiek over een personage: Will Byers, waarvan ik in de minderheid schijn te zijn als ik zeg te denken dat hij queer is. 

“Als ze Will vermoorden volgend seizoen vind ik dat homofobie,” grap ik met een vriendin.
“Maar Will is toch niet officieel gay?” reageert ze.

Huh? Is hij dat niet? Was het niet algemene kennis dat Will Byers op jongens valt? Heb ik dat gewoon zelf verzonnen? Of is dat iets wat ik graag wil zien?

Will Byers is een van de personages in de serie. Hij heeft aardig wat meegemaakt in de 4 seizoenen die ik heb gezien en ik kijk graag naar hem. Sinds het vorige seizoen heb ik eigenlijk altijd gedacht dat Will op jongens valt. Ook in dit seizoen werd mijn gevoel bevestigd en ik ging er eigenlijk vanuit dat dit gewoon besloten was. Er wordt veel gehint door middel van dialogen en camera shots dat Will verliefd is op zijn beste vriend, Mike. Alhoewel, dat is toch wel zo?

Ik stuur tientallen filmpjes door met scènes die aangeven dat Will niet hetero is, in de hoop mijn vriendin te overtuigen.
“Ja, maar hij heeft niet net als Robin echt zo’n scène gehad,” reageert ze nog steeds sceptisch.

Geen ‘coming out scene

Robin, een personage uit seizoen 3, kwam uit de kast als lesbienne toen een mannelijke vriend toegaf haar leuk te vinden. De woorden ‘gay’ of ‘lesbian’ werden niet genoemd, ook niet zo gek voor de jaren ‘80. Maar het was overduidelijk: Robin valt op vrouwen.

Oké, denk ik, Will heeft inderdaad die scène niet gehad. En ik kan nu alle momenten gaan opnoemen in de show waar de schrijvers aangeven dat Will op jongens valt, want ik wil het liefst iedereen overtuigen. Maar waarom wijst niemand met dezelfde passie mij op alle scènes waaruit blijkt dat hij op meisjes valt? Waarom bestaan er geen ‘Will Byers straight moments’ compilatie video’s? Is het misschien omdat we er met zijn allen maar gewoon van uitgaan? Natuurlijk is hij hetero, want, ja, duh, dat is gewoon zo. Alles wat daarbuiten valt moet goed onderbouwd worden, anders is het niet echt.

“Hij is nog pas 15 hè, hij denkt daar nog helemaal niet over na.”

Mike en Eleven, het stelletje in de show,  zijn ook 15, maar niemand lijkt daar een probleem mee te hebben. Vanaf seizoen 1 accepteerden we allemaal al dat ze verliefd op elkaar waren, want, ja, duh. Wanneer ik zeg dat Will verliefd is op Mike wordt er verwacht dat ik dit kan bewijzen met scènes, PowerPoint presentaties en woord van de schrijvers. Terwijl zeggen dat Eleven verliefd is op Mike direct geaccepteerd wordt.

Moet het een label hebben?

“Hoezo moet je ze dan gelijk een label geven? Ik zie personages gewoon als mensen, dus het maakt toch niet uit of je gay bent?”

Maakt dat werkelijk waar niet uit? Of maakt het alleen niet uit als je maar net genoeg op een hetero persoon lijkt? Want wat is het punt van het label dan hè? Als je toch net zoals de rest bent, waarom moeten we dan expliciet benadrukken dat je dit label hebt?

Dit is mijn ogen niet de juiste kijk. In positieve of negatieve zin heeft je geaardheid altijd consequenties, of dit nu voor jezelf is of voor de mensen om je heen. We zien dit in Will: hij voelt zich geïsoleerd en heeft weinig connectie met zijn vrienden die beide vriendinnen hebben. Hij mist Mike, is soms jaloers op Eleven en geeft zelfs aan zich als een ‘freak’ te voelen.

Ja, dit kan bij ieder personage voorkomen, hetero of niet. Maar voor Will is dit omdat hij verliefd is op Mike en omdat hij meisjes niet leuk vindt. Zijn seksualiteit is hier van belang omdat dit effect heeft op hoe hij de rest van zijn leven ervaart. En die ervaringen zien wij als kijkers dan weer.

Voor mij zijn die ervaringen genoeg om te bepalen dat Will Byers op jongens valt, maar voor iemand die zelf die ervaringen niet in het dagelijks leven meemaakt is dit niet genoeg. Dit is ook logisch, hoe moet je de tekens herkennen als je de tekens zelf niet hebt of geen ervaring mee hebt?

Of de Duffer brothers uiteindelijk in de volgende seizoenen besluiten Will een coming out scène geven of niet maakt mij persoonlijk niet veel uit. Ik hoop alleen dat wat ze ook beslissen dit niet gebaseerd is op moeten overtuigen van de hetero kijkers.

Over de auteur(s)

Aimee

Aimee

Aimee (die/diens) werkt in het dagelijks leven aan digitale toegankelijkheid. Die heeft een sterke passie voor lezen en schrijven. Sinds 2022 is die werkzaam bij Expreszo en is zowel redacteur als hoofdredacteur. Die doet aan paaldansen en spaart nieuwe hobby's, waaronder naaien, knutselen en gamen.

Schrijf mee

Wil jij helpen met het creëren van leuke content voor en door LHBT+? Bekijk hieronder onze vacatures.

Expreszo cadeaugids

Onze Expreszo cadeaugids staat boordevol inspiratie voor de leukste queer-themed gifts. Alles al wat je hart begeert? Je kan ook doneren aan een van de goede doelen die we in het artikel genoemd hebben.

Interview met Koen Verheijden over Jongensuren

Jongensuren is een voorstelling over de queer icoon en schrijver Andreas Burnier. Koen Verheijden regisseerde de boekbewerking bij ToneelschuurProducties. Robin sprak met hem over wie Andreas Burnier was, de zoektocht naar identiteit en keuzes in het maakproces van de voorstelling.  

LORCA, een poëtisch eerbetoon aan de vermoorde dichter

Lorca werd in die oorlog door fascisten doodgeschoten, waardoor niemand wist hoe zijn stuk uitgevoerd moest worden. 87 jaar later gaan drie jongens alsnog met Het Publiek in zee. Jos Nargy van de Poezieboys vertelt erover!

Interview met Joey Velberg over zijn boek: ‘Weg met mannelijkheid’

Toen Joey worstelde met mannelijkheid, had hij behoefte aan persoonlijke verhalen van anderen. Hij zette zijn innerlijke zoektocht op papier en wil anderen ermee inspireren hun eigen weg met mannelijkheid in te slaan. Dylan interviewde hem over zijn intersectionele boek, ‘Weg met mannelijkheid’.