Nu de winter- en feestdagen er weer aankomen, wordt de partner pressure weer groter: vragen van familie of je al een partner hebt, of koud en alleen in je bed liggen. Dit stuk van redacteur Rocher verscheen eerder op Medium.
In ongeveer elke form van pop culture zoals muziek, series en films zie en hoor je dat het bijna altijd draait om liefde: het hebben van liefde, het verliezen van liefde, het verlangen naar liefde, de pijn van liefde. We worden aan alle kanten aangeleerd dat een relatie hebben normaal is en iets is waar we naar moeten streven. Daar wordt ook nog eens aan toegevoegd dat de ontmoeting perfect moet gaan: je stoot per ongeluk tegen je soul mate aan in de supermarkt, of je beste vriend is na al die tijd de perfecte persoon voor je.
Ieder van ons krijgt een bepaalde druk opgelegd om de liefde te vinden. In de hedendaagse maatschappij is dit versneld met de consumeercultuur van dating-apps zoals Tinder. Maar waarom moeten we zo op zoek naar onze wederhelft? Waarom krijg ik te horen dat er op ieder potje een deksel past, als ik vertel dat ik single ben? Waarom krijg ik dan een blik van medelijden als mij dat gezegd wordt? Ben ik niet volmaakt als ik single ben?
Vanuit een wetenschappelijk of psychologisch oogpunt is er nog geen overduidelijke functie ontdekt van romantische liefde. Verschillende filosofen hebben ieder hun eigen theorie over waarom we liefhebben.
Plato stelde bijvoorbeeld dat we opzoek zijn naar onze letterlijke wederhelft. We zouden namelijk wezens zijn geweest met vier armen, vier benen en twee hoofden maar door de woede van Zeus zijn we gesplitst. De filosoof Schopenhauer stelde echter dat liefde slechts een illusie is om de kans van voortplanting te vergroten. Bertrand Russell zei daarentegen dat liefde een ontsnapping is van de eenzaamheid. Zonder de passie van de liefde is seks onbevredigend en is slechts voortplanten niet aantrekkelijk.
De Boeddha zou het hier niet mee eens zijn geweest. We zouden namelijk liefhebben om de meest basale verlangens te willen bevredigen. Maar ons hechten aan alles buiten onszelf zou de oorzaak zijn van veel lijden. Filosofe Simone de Beauvoir was wat positiever en stelde dat liefde het verlangen is om te willen verbinden met anderen en dat het zo ons leven een betekenis geeft.
Al deze filosofen beantwoorden niet eenduidig de vraag waarom er zo’n enorme focus ligt op liefde in onze maatschappij. Ik denk dat liefde een overduidelijke functie heeft: verbinden met anderen. Maar ik vind niet dat deze verbinding exclusief is aan romantische liefde. Ik heb genoeg mensen in mijn leven met wie ik betekenisvolle verbindingen heb. Dat gezegd hebbende, is het natuurlijk niet zo dat ik niet graag een leuke vent in mijn leven wil met wie ik bijvoorbeeld horrorfilms kan kijken of op zondagen lui op de bank kan liggen. Zeker als ik zoetsappige films of serie zie, is die drang groter dan mijn nooit-rustend verlangen naar chocola. Maar het heeft geen overhand in mijn leven.
Soms denk ik weleens dat een relatie niet weggelegd is voor mij. Hoe dramatisch het ook klinkt, misschien blijf ik wel voor de rest van mijn leven single. Maar voor het eerst in mijn leven, heb ik daar geen enkel probleem mee. C’est comme ça.
Over de auteur(s)
