Ik weet het nog goed. Ik was veertien. Mobiele telefoons hadden we nog niet. Internet was er al wel, maar niet zoals dat nu is. Om homo’s te ontmoeten moest je naar een homokroeg, ontmoetingsplaatsen in parkjes en parkeerplaatsen of reageren op contactadvertenties. Ik was al een tijdje uit de kast bij mijn vrienden en wilde heel graag een vriendje.
Op één lesbienne in de stad na kende ik eigenlijk niemand geen homo’s. Ik wilde daarom ook heel graag een keer naar een homokroeg. Samen met een vriendin besloot ik uit te gaan in zo’n bar in Leeuwarden, tegen onze ouders hadden we gezegd dat we naar ‘Discotheek Don Pedro’ in Franeker gingen. Goed voorbereid stapten we in de auto naar Leeuwarden. Ik had dertig gulden gespaard, nieuwe kleren aangetrokken en we hadden een kaart waarop we de locatie hadden aangekruist. We waren helemaal klaar voor ‘Gay café Incognito’!
Eenmaal aangekomen was ik toch een beetje teleurgesteld. Het glanzende pand met lichtjes dat ik me voor had gesteld, bleek een sjofel pand met een grote groene deur met tralies en een kijkluikje te zijn. Ook binnen viel het me een beetje tegen. Er was een bar en een dansvloer, net als iedere andere uitgaansgelegenheid in Friesland. De muziek was net te luid om te praten en net te zacht om te dansen. En aanspraak hadden we ook niet echt. Na drie biertjes dropen we een beetje beteuterd weer af.
Ook de keren daarna vielen de bezoekjes aan homokroegen en -feestjes tegen. Op een één of andere manier heb ik altijd het gevoel gehad dat ik mijn buik in moest houden, niet moest gaan dansen en voelde ik me vooral heel erg bekeken. Er waren heus leuke jongens, maar die gingen met elkaar praten. Om mijn onzekerheid te verbloemen ging ik dan maar heel veel drinken. Aan het eind van de avond ging ik mee naar huis met degene die mij opraapte om bij hem thuis ongemakkelijke dronken seks te hebben.
Een vriendje kreeg ik niet. Maar ik was in ieder geval nog gewild, al die mannen wilden toch aan het einde van de avond met me naar bed? De reputatie een slet te zijn nam ik op de koop toe.
Tegenwoordig hoef je niet meer per se naar homokroegen te gaan om andere homo’s te ontmoeten. Je hoeft slechts één keer kort je buik in te houden om een foto te maken, je gooit een paar leuke filtertjes over je kop en knalt deze op je internetprofiel of datingapp. Mensen die vervelend doen, blokkeer je. Ook kun je die leuke jongens makkelijker benaderen omdat het toch veilig is achter zo’n schermpje.
Als ik tegenwoordig uitga, ga ik voor de muziek of om te kijken bij mijn vriendje die ik online heb ontmoet. Hij is namelijk DJ op homofeestjes.
Over de auteur(s)
