De westerse en Aziatische cultuur verschillen op veel vlakken, zoals relaties tot je naasten, tradities en normen en waarden. Acceptatie van verschillende seksualiteiten is hier een van. Hierdoor hebben Aziatische Nederlanders vaak een moeilijker coming-out proces bij hun familieleden dan veel westerse LHBT+’ers. Sarah Wong (23) is een Chinese, lesbische Nederlandse en is nog niet uit de kast voor haar ouders. In dit interview vertelt ze hier open over haar ervaringen, identiteit en hoe het is om als Aziaat te daten in de westerse samenleving.
Wanneer kwam je erachter dat je lesbisch was?
‘Ik heb nooit een doorslaggevend moment gehad, maar als ik nu terugkijk op mijn jeugd, had ik bijvoorbeeld in groep 8 meer interesse in de juffrouw dan de meester. Dat terwijl de rest van de meisjes de meester leuker vond. De mannelijke idolen van mijn vriendinnen voelde ik ook niks bij. Op mijn veertiende begon ik echt duidelijke interesse te tonen voor meisjes. Ik moet wel zeggen dat ik nooit echt officieel uit de kast ben gekomen voor mijn omgeving, omdat ik het niet nodig vind om het per se een naam te geven. Ik vind dat je er dan toch een bepaald onderscheid aangeeft, terwijl je het juist wil normaliseren.’
Wat zijn jouw ervaringen als Chinese Nederlander in de LHBT+-gemeenschap? Heb je wel eens te maken met vooroordelen of miscommunicaties wanneer je met niet-Aziatische meiden uitgaat?
‘Ik ging eens op een date met een wit meisje en ze vroeg wat mijn ouders voor werk deden. Toen ik vertelde dat ze een snackbar hadden, moest ze lachen en zei ze vervolgens dat het zo ‘typisch’ was. Ik snap wel wat ze bedoelde, maar ik lach ook niet om de baan van haar ouders. Ik vertelde haar toen dat ik het niet erg grappig vond, maar ik wil soms dat ik op zulke momenten meer had gezegd. Die date is me bijgebleven, maar dat was zeker niet de enige keer. Er zijn bij interraciale dates vaker momenten van onbegrip. Ik denk dat een interraciale relatie goed kan werken en ken ook mensen bij wie het goed gaat, maar ik merk dat ik het persoonlijk fijner vind om met Chinese meiden te daten.
En waarom dat precies? Maak je dan ook een bewuste keuze om doelgerichter te daten met mede-Chinezen of Aziaten?
‘Ik merk zelf soms dat ik een soort anti-wit sentiment heb. Het is niet dat ik ze uitsluit en geen kansen geef, maar we zitten, denk ik, sowieso in een tijd waarin witte mensen worden bevraagd. Wanneer ik bijvoorbeeld een wit meisje vertel dat ik nog niet uit de kast ben voor mijn ouders, noemt ze dat waarschijnlijk ‘zielig’ en kan ze er geen begrip voor opbrengen. Ik begrijp dat zoiets goed bedoeld is, maar zo zie ik het zelf niet.
Er is geen juiste manier voor je coming out, er zijn veel verschillende manieren. Dat het bij mij anders is, is niet per definitie slecht. Daarnaast heb ik ook het gevoel dat ik me bij witte meiden mezelf moet uitleggen. Cultuur is een groot deel van je identiteit, een soort extra dimensie van jezelf. Wanneer ik met een Chinees meisje samen ben, voelt het alsof ik minder woorden nodig heb om te communiceren.’
Je bent dus nog niet uit de kast voor je ouders. Hoe denk je dat ze het nieuws zullen oppikken wanneer je het ze vertelt?
‘Mijn ouders zijn beiden gemigreerd naar Nederland en zijn dus in China opgegroeid. Mijn vader is nu 80 en kwam hierheen in de jaren ‘50, hij is van de traditionele Hong Kong garde. Mijn moeder is in de 50 en was iets later, in de jaren ‘70. Iedereen behalve mijn ouders weet van mijn seksualiteit af, dus het hen vertellen, is zeg maar de laatste drempel. Een soort bom die ik loslaat. Ik wil ze nu niet bezorgd maken, dus ik wacht nog op het juiste moment (als dat er überhaupt is). Ik hoor van Chinese LHBT+’ers die woonachtig zijn in China dat het onderwerp seksualiteit vaak onder het tapijt wordt geschoven.
Wanneer je uit de kast komt voor je familie wordt het niet goed opgevangen, eerder gedoogd. Dat is in hun optiek al een vorm van acceptatie. Ik denk dat mijn ouders soortgelijk zullen reageren. Ik zal niet worden onterfd of zo, maar ze hebben waarschijnlijk wel even tijd nodig om het te laten bezinken. Je kunt niet eisen van ouders om het in een minuut te accepteren. Het heeft bij mezelf immers ook misschien wel jaren gekost om mezelf volledig te accepteren.’
Je vrienden en siblingen weten wel van je geaardheid af. Heb je het idee dat de nieuwe generatie Chinese Nederlanders meer open-minded zijn dan die van je ouders? En denk je dat representatie daar ook een rol in kan spelen?
Ja, dat sowieso, ze zijn veel opener. Ik denk dat bij de oudere generaties het gebrek aan representatie ook een rol heeft gespeeld in de beeldvorming. Ik verwijt mijn ouders ook niks, want zij hebben geen mensen in hun omgeving die hun perceptie zullen gaan veranderen. Wel werkte er een aantal jaar geleden een jongen die gay was in het toenmalige restaurant van mijn ouders. Hij heeft wel een positiever beeld van de LHBT+ gemeenschap geschetst, vooral voor mijn moeder. Ze vertelt nu nog wel eens over hem, dat het zo’n goede werknemer was. Door hem kon ze inzien dat homo’s meer waren dan alleen het stereotype, dat het ook gewone jongens zijn.’
Over de auteur(s)
