Over drie maanden word ik tweeëntwintig. Daar had ik helemaal geen problemen mee, tot ik van de week mijn eerste grijze haar vond. Zeg maar wit, trouwens. Qua textuur leek het op een schaamhaar, zo’n kronkelend ding met haarschubben die verder open staan dan een dennenappel. Een witte dennenappel dus.
Direct schoot ik in de paniek: moet ik nu mijn haar gaan verven? Moet ik het maar meteen grijs verven? Wat zullen mijn kinderen wel niet denken? Ik heb helemaal geen kinderen, ben ik te laat? Terwijl ik nadacht over hoe mijn hypothetische kroost zich zou schamen voor hun bejaarde voogd, trok ik de haar uit. Ik duwde de kinderzorgen uit mijn hoofd, en vroeg me af waarom de paniek zo hysterisch hard toe sloeg.
Het is namelijk een beetje vreemd om tweeëntwintig te worden in 2018. Dat betekent dat je geen Millennial bent, maar ook geen Generatie Z’er. Zo was ik bijvoorbeeld intens fan van Spice Girls, maar wist ik pas wat een cd was nadat Ginger Spice de groep verliet in 1998. En dat lange wachten op porno omdat je modem nog aan het piepen was kende ik alleen maar van mijn broer.
Een kleine identiteitscrisis dus. Iedereen wilt toch bij een groep horen? Ik wendde mij tot het wereldwijde web voor wat inzicht. Het viel me op dat de Millennial digitaal wordt uitgekotst, terwijl de Generatie Z een mysterie vormt. Dan ben ik toch liever een mysterie.
Uit onderzoek blijkt namelijk dat Generatie Z vrijwel op elk vlak hoger scoort dan hun voorgangers. Zo geeft nét iets minder dan de helft aan dat ze compleet hetero zijn; bij de Millenials ligt dat percentage vijftien procent hoger. Ook blijkt dat de tieners van vandaag veel sneller begrijpen dat gender lang niet zo zwart/wit is als gedacht. Good stuff!
Stiekem wist ik dit al wel. In 2015 was ik te gast bij een GSA-evenement op een middelbare school, waar ik LHBT-anthem Born This Way mocht klapperkaken. Na afloop sprak ik de leden: ze identificeerden zich als pan, bi, trans, queer. Alle letters kwamen voorbij. Een schril contast met mijn middelbare schooltijd: ik was namelijk één van de drie openlijke LHBT’ers op een school van 1500.
Dit geeft me dan toch weer een beetje hoop voor de toekomst. Generatie Z zal de toekomst vormen, one sequin at a time. Misschien moet ik me maar gewoon bij hen aansluiten nu het nog kan, die grijs-witte haar heb ik toch al weggegooid. En fuck avocado-toast.
Meer lezen over Millennials en Generation Z?:
Over de auteur(s)
