Pride Talk: Jennifer Hopelezz

Het Pride seizoen is begonnen! Voor sommige mensen een jaarlijks feestje; voor anderen een strijd die hen iedere dag bezig houdt. Afgelopen weken sprak Expreszo verschillende personen uit de queer gemeenschap in ons land om te praten over de betekenis van Pride. Ons laatste Pride Talk is met niemand minder dan dragqueen, Club Church-oprichter en activist Jennifer Hopelezz. 

Hoi Jennifer, hoe gaat het met je? 

‘Ik heb het altijd druk rondom de weken voor en tijdens Pride. Ik heb laatst nog in de hittegolf een hele dag in drag een spotje opgenomen met Über naar aanleiding van het incident met een Überchauffeur. Dat is wel pittig als het zo heet is. De gesprekken met Über waren heel fijn en nu die campagne eruit is ben ik zeer tevreden. Ze namen het heel serieus. Ik hoop ook dat de chauffeur nog bereid is om met mij te praten, maar die is wegens verschillende redenen niets verplicht.’

Hoe was je eerste Pride? 

‘Ik kom uit Australië en daar vierde ik altijd Mardi Gras. De eerste keer was in 1992. Dat was waanzinnig. Je staat op een praalwagen terwijl honderdduizend mensen je toejuichen. Dat was echt een eye-opener. Na twintig keer heb je het wel beetje gezien, maar het blijft wel leuk. In 1999 ben ik voor het eerst in drag gegaan.

Mijn eerste Pride in Nederland was in 1996. Ik was heel erg betrokken bij stichting Gala. We stonden gelijk op een boot. Niemand wist nog wat het was. De Canal Pride was nog niet heel commercieel. Ik vond het verbazingwekkend hoeveel mensen er toen op af kwamen voor de allereerste Pride. Amsterdam was wel redelijk laat met Pride, de meeste landen waren al in de jaren zeventig begonnen.’ 

Wat betekent Pride voor je? 

Pride is de kans voor mij en de hele queer gemeenschap om je boodschap over te brengen. Je krijgt heel veel aandacht van de buitenwereld; daar moet je wat mee doen! Het is niet alleen feesten; er schuilt een politieke lading achter. Dus als je halfnaakt op een boot staat is dat een politiek statement en niet alleen omdat je zo graag je shirt uit trekt.
Ik ben nu heel erg bezig met discriminatie op straat bijvoorbeeld. Je moet die aandacht echt gebruiken. Heel veel mensen zijn verbaasd dat wij niet overal hand in hand op straat durven lopen of worden geweigerd door taxichauffeurs. Ik ben zelf activistisch, dus het is heel belangrijk voor mij om altijd een boodschap over te brengen met Pride. Pride geeft die ruimte als het om iets als straatintimidatie. En het is mooi genomen dat Pride in de komkommertijd valt dus er is meer aandacht voor ons.’ 

Wat zijn de plannen voor Pride?

Drag Olympics zijn uiteraard weer vandaag! Morgen sta ik met de Canal Pride op de boot van de Three Layers Foundation. We gaan de Stonewall rellen naspelen. Dat wordt heel leuk en politiek.’

Hoe vind je dat het met de queer gemeenschap op dit moment gaat in Nederland? 

‘Er zijn veel verschuivingen. Er zijn nu veel meer queer feesten en festivals. Helaas verdwijnen er tegelijkertijd veel vaste plekken voor de gemeenschap. Dat vind ik persoonlijk wel jammer. Heel veel fetish plekken verdwijnen. Er is weinig plek meer voor in Amsterdam. Gelukkig gaat het heel goed met Club Church; het is drukker dan ooit. Het probleem is dat na het verdwijnen van een plek er geen nieuwe plekken meer voor in de plaats komen. Dat kan omdat komen mensen andere manieren vinden om elkaar op te zoeken.

Ook het queer zijn en genderidentiteit is heel relevant nu. Qua gender zie ik daar wel veel verandering in. Bij Club Church en de sauna hebben wij vaak men-only feesten, maar de vraag is tegenwoordig wat is een man en wat is een vrouw? Dus dat is soms wel lastig, maar tegelijkertijd is er dus een gesprek gaande over gender. Heel veel energie wordt gericht naar gender. Wettelijk is er veel geregeld voor de seksuele identiteit van de gemeenschap. In de jaren zeventig en tachtig werd er veel gestreden voor die rechten. Nu zie je dat de genderdiscussie levendig is. Dat vind ik een interessante discussie.

Het valt mij ook op dat er enorm veel paneldiscussies zijn georganiseerd door groepen uit de gemeenschap. Het jammere daaraan is dat het heel erg preken is voor je eigen punt. Ik vind het juist leuk als het een beetje vurig wordt tijdens een discussie. Dus nodig ook de tegengestelde kant uit voor zo’n discussie. Alleen maar linkse mensen in een ruimte is niet boeiend. Het is wel een mooie ontwikkeling; leuk dat we dit doen. Het is alleen niet echt een discussie als we allemaal dezelfde mening hebben. En soms wordt het niet eens – live – uitgezonden dus dan zie ik het nut er niet van in om mee te doen. Maar laat ik wel zeggen dat ik het heel goed vind dat er op deze manier bruggen worden gebouwd tussen verschillende groepen mensen. 

Er wordt nog veel gediscrimineerd op straat. En dat is heel erg. Toen ik een melding maakte van mijn incident met de Überchauffeur waren zij heel erg verbaasd dat dit was gebeurd. Het probleem vanuit onze gemeenschap is dat de meeste mensen geen meldingen van discriminatie maken bij dit soort situaties. Het moet van twee kanten komen. De chauffeurs moeten ons gewoon service verlenen maar wij moeten wel een melding maken als wij geweigerd worden.

Ik heb dat ook niet iedere keer gedaan vroeger. Als je geen melding maakt is het namelijk ‘officieel’ nooit gebeurd. Toen ik mijn melding kwam inleveren bij Meldpunt Discriminatie zei de directeur dat ze het laatste jaar maar twee meldingen hebben gekregen en die waren allebei van mij. Niemand meldt het dus als zij gediscrimineerd worden. De overheid en de gemeente gaan het dan niet als probleem zien omdat het zogenaamd niet bestaat. Mijn boodschap is: maak een melding – anoniem kan ook – kost je twee minuten. De dader wordt er op aangesproken. Die meldingen helpen ons. Laat je gewoon horen!’

Wat zijn je plannen voor de rest van het jaar? 

Ik heb een vakantiehuis in Griekenland dus ga veel op vakantie – ook al ben ik net weggeweest. Verder ben ik druk bezig met Club Church en de gaysauna. En ik zie wel hoe het verder loopt dit jaar; uiteindelijk duurde het gebeuren rondom de intentieverklaring voor taxichauffeurs ook een jaar. Ik zal in ieder geval blijven vechten voor een betere wereld.’

Over de auteur(s)

Foto van Daan

Daan

Schrijf mee

Wil jij helpen met het creëren van leuke content voor en door LHBT+? Bekijk hieronder onze vacatures.

Inclusief maar niet toegankelijk

Voor hoe inclusief de queer community is en zich ook uit naar de buitenwereld, is niet iedereen welkom. De meeste offline en online plekken voor

Coming-out: na 10 jaar reflecteren

Ook 10 jaar na zijn coming-out laat deze Dylan nog inzien op welke manieren hij verschilt van zijn omgeving en hoe hij dit kan overbruggen.