Eind 2017 en begin 2018 bracht ik bijna maandelijks een bezoekje aan het VUmc in Amsterdam. Nu vraag je je misschien af wat er precies ‘met mij aan de hand is’. Spoiler alert: ik ga (nog) niet dood. Niet dat ik weet. Het heeft alles te maken met het begrip ‘non-binair’.
Mijn maandelijkse bezoekjes waren aan de genderpoli van het VUmc. Voor sommigen bekend, voor anderen een ‘Hè de wattes?’ Geen probleem, ik zal het proberen zo goed mogelijk uit te leggen. Maar eerst een shockerende uitspraak: ik ben geen meisje. Oh jee, ik hoop dat je nog niet uit je stoel bent gevallen.
Nu je weer op adem bent gekomen zal ik je nog meer verwarren: ik ben ook geen jongen. Hijs je je wenkbrauwen al op? Krab je al aan je hoofd? Snap je het even niet meer? Nee, ik ook niet.
Om dit zo duidelijk mogelijk uit te leggen zal ik in Jip-en-Janneke-taal het verschil tussen geslacht en gender even schetsen. Je geslacht zul je bijna altijd tussen je benen tegenkomen (bungelend of juist niet), je gender wordt geregeld in je bovenkamer. Mijn aangewezen geslacht is vrouw (bij mij bungelt er niks), maar mijn gender zou ik niet omschrijven als vrouw. Bij mij komen deze twee dingen dus niet overeen. Dit betekent dat ik genderdysforie heb. Voor iedereen met genderdysforie betekent dat wat anders. Alles wat je hier leest, is van toepassing op mij. Niet alle personen met genderdysforie beleven dit op deze manier, op mijn manier. Just take that note before you proceed.
‘Je geslacht zul je bijna altijd tussen je benen tegenkomen (bungelend of juist niet), je gender wordt geregeld in je bovenkamer’
Ik zal direct wat rondspokende gedachten en vragen beantwoorden: nee, ik wil geen piemel. Maar ik ben zeker niet tevreden met het lichaam dat ik nu heb. Er zijn bepaalde aanpassingen die ik wil, en waarschijnlijk ook ga, laten maken aan mijn lichaam om ook lichamelijk te worden wie ik eigenlijk al die tijd al ben. Om dit waar te maken, heb ik mij in januari 2017 aangemeld bij de genderpoli in het VUmc Amsterdam.
In het VUmc zit een genderteam dat mij kan helpen om die lichamelijke aanpassingen waar te maken. En omdat ik mij niet identificeer met mijn gegeven geslacht, vrouw, maar ook niet met het andere geslacht is het voor mij een heel avontuur.
Het is namelijk bij mij niet het geval dat ik ‘simpel’ even een jongetje wil worden en dat ik compleet in het verkeerde lichaam zit. Natuurlijk moet ik weer moeilijk doen, want ik voel mij geen jongetje. Maar ook zeker geen meisje. Ik vind dat ik er iets meer tussenin zit. Of er net buiten. Ik zeg ook weleens: ‘Ik ben het geen van beiden en allebei tegelijk.’
‘Natuurlijk moet ik weer moeilijk doen, want ik voel mij geen jongetje’
Maar goed, als we geslacht even loslaten en een gender-term voor me opzoeken zal non-binary het beste passen. Op z’n Hollands: non-binair. Ook die term betekent voor iedereen weer wat anders, maar laat ik mijn persoonlijke definitie even omschrijven: ik als non-binary persoon voel mij niet thuis in de binaire gendercategorieën man of vrouw. Als je gender bekijkt als een spectrum, een lange lijn met aan het linker-uiteinde ‘vrouw’ en aan de rechterkant ‘man’, schuift mijn genderidentiteit soms wat over die lijn heen. Soms bevindt mijn genderidentiteit zich niet eens OP die lijn, zweeft ‘ie er ergens ver boven of onder.
Waar mijn genderidentiteit amper te verduidelijken is, niet eens voor mijzelf, is mijn genderexpressie iets minder ingewikkeld.
Een expressie is natuurlijk hoe je jezelf uit. Mijn genderexpressie is vrij mannelijk, ik shop bijna al mijn kleding op de ‘mannen’afdeling en heb stereotype kort haar (even zodat het duidelijk wordt want ik vind dat GEEN mannending ofzo, voor ik ruzie krijg, maar stel: je hebt een traditionele Nigeriaanse vader en jij bent zijn ‘dochter met kort haar’, die denkt dan direct dat je een jongen bent haha snap je). Naast mannelijk vind ik mijn genderexpressie ook best (en hier komt ‘ie, het irritantste woord van vorig jaar) genderneutraal.
En om die mannelijke/genderneutrale genderexpressie aan te houden, zijn er voor mij fysieke veranderingen nodig. Welke fysieke verandering er op dit moment voor mij aan zit te komen, lees je volgende week.
Over de auteur(s)
Nanoah
Nanoah is vooral Nanoah. Zichzelf. Of haarzelf. Speelt ook graag met gender en de daarbij behorende voornaamwoorden. Ze identificeert zichzelf als non-binair maar hij neemt zulke hokjes niet erg serieus. Ook is Nanoah de tweede volwassen Nederlander met een X op hun paspoort.