In de rubriek ‘Hete Thee Met Rocher’ bespreekt hoofdredacteur Rocher elke maand een ander onderwerp. Deze maand: National Coming Out Day. Waar komt deze dag vandaan? En is het concept van uit de kast komen nog relevant?
Coming Out Day is opgericht door Robert Eichberg en Jean O’Leary in 1988 in de Verenigde Staten. Het idee achter de dag vindt zijn oorsprong in het feminisme en de gay liberation movement, twee mensenrechtenbewegingen die in de Verenigde Staten op dat moment prominent waren. Volgens deze bewegingen is alles wat persoonlijk is ook politiek. Dit geldt vooral voor gemarginaliseerde groepen zoals vrouwen, LHBT+’ers, mensen van kleur. Hun bestaan en hun gemarginaliseerde kenmerken zijn gepolitiseerd. Eichberg en O’Leary stelden dat out and proud zijn een vorm is van activisme. De afkeer naar en onderdrukking van LHBT+’ers zou namelijk blijven groeien door stilte en onwetendheid. Door uit de kast te komen, kan die stilte verbroken worden.
Zelf ben ik al twaalf jaar uit de kast. In de zomer van 2008 liet ik de wereld weten dat ik niet heteroseksueel ben. Ik week af van de heteronorm. Uit de kast komen heeft veel voor mij veranderd, en het was de juiste beslissing voor mij. Ik hoef niet te verbergen wie ik ben of van wie ik hou. Maar ik besef ook dat ik dit kan zeggen vanuit een luxepositie. Ik heb een vrij grote mond, ben niet snel bang en heb me altijd afgezet van de norm. Daarmee heb ik altijd de ruimte gepakt om te zijn wie ik wil zijn. Niet iedereen heeft die luxe, of voelt de noodzaak.
Sommige mensen zijn van zichzelf gereserveerd en willen graag hun leven privé houden. Met wie zij het bed delen, of als wie zij het bed delen, zijn zaken die niet iedereen aangaan. Dat zijn gewoon individuele verschillen. Sommige mensen blijven erg bij henzelf, en sommigen stellen zich heel open op. Sommige mensen komen uit de kast, sommigen houden die informatie voor zichzelf.
Daarnaast zijn er ook mensen die niet de luxe hebben om uit de kast te komen vanwege culturele of religieuze factoren. Het hele concept van out and proud is een vrij westers concept. Mensen vergeten echter dat in westerse landen er ook meer dan genoeg LHBT+-personen uit niet-westerse culturen zijn, opgegroeid zijn in een conservatieve omgeving of gewoon geen grote focus hebben op individualisme. Voor hen is het moeilijker om uit de kast te komen vanwege de kruising met cultuur en religie, zoals queer islamitische personen hebben. Voor sommigen komt hun veiligheid zelfs in het geding.
Het concept van uit de kast komen, werkt ook heteronormativiteit in de hand. Door te moeten benoemen dat iemand afwijkt van heteroseksualiteit wordt er bevestigd dat heteroseksualiteit de norm is. Maar op het moment dat niemand meer uit de kast komt, blijft heteronormativiteit in stand. Deze paradox maakt het ook een stuk moeilijker. Als je wel uit de kast komt bevestig je heteronormativiteit, maar als je niet uit de kast komt hou je de heteronormativiteit ook in stand. Hoe doorbreek je iets dat zo ingebakken zit in het fundament van onze samenleving?
Wat je ook besluit op Coming Out Day, er is geen goed of fout antwoord. Het enige antwoord is dat je zelf moeten kunnen bepalen welke stappen je zet. Je LHBT+-zijn is van jou, en van niemand anders. Je hoeft je niet verplicht te voelen om uit de kast te komen, en je hoeft je niet bezwaard te voelen om in de kast te blijven, het gaat er vooral om dat jij je leven leidt op de manier die jij wil. Wat je deze dag ook doet, ik ben trots op je, en nog veel belangrijker: jij mag trots zijn op jezelf.
Over de auteur(s)
