De westerse en Aziatische cultuur verschillen op veel vlakken, zoals relaties tot je naasten, tradities en normen en waarden. Acceptatie van verschillende seksualiteiten is hier een van. Hierdoor hebben Aziatische Nederlanders vaak een moeilijker coming-out proces bij hun familieleden dan veel westerse LHBT+’ers. In dit artikel vertellen Pete Wu (34) en Jonnah Bron (26) over hun ervaring als Aziatische Nederlanders in de LHBT+-gemeenschap.
Jonnah Bron is fotograaf en werd op jonge leeftijd geadopteerd. Ze is opgegroeid bij haar adoptieouders in Groningen.
Zou je wat meer kunnen vertellen over je coming-out proces?
‘Ik was ongeveer zestien jaar oud toen ik voor mijn ouders uit de kast kwam. Ik had een vriendin die vaker over de vloer kwam. Ik heb mijn ouders later verteld dat ze misschien wel meer dan ‘een vriendin’ was. Ze hadden er totaal geen moeite mee. Ze hadden het eigenlijk al verwacht. Ik ben geadopteerd en mijn ouders zijn Nederlands. Ik weet eigenlijk ook niet hoe het is voor jongeren met Aziatische ouders, omdat ik verder geen Aziatische mensen in mijn omgeving heb.’
Hoe ervaar je het daten als Aziatische LHBT+’er in Nederland?
‘Ik moet zeggen dat ik er geen moeite mee heb. Toen ik nog dacht hetero te zijn en wel eens uit ging met jongens, kreeg ik vaker vreemde opmerkingen. Wanneer ik bijvoorbeeld in de club stond, zeiden jongens wel eens ‘ik heb nog nooit een Chinees kutje gehad’ of dergelijke. Het was voor hen een soort exotische ervaring om met een Aziatische meid te zijn. Met vrouwen heb ik hier eigenlijk geen last van: zij zijn minder geneigd om zulke rare opmerkingen te maken.’
Vind je dat er genoeg representatie is van Aziatische Nederlandse LHBT+’ers (en heeft de mate daarvan ook invloed gehad op jouw coming-out proces)?
‘Ik heb er nooit echt bij stil gestaan, omdat ik me gewoon identificeer als Nederlander en omdat mijn ouders wit zijn. Ik deed bijvoorbeeld ook theater en in die groep was het ook niet erg vreemd om LHBT+’er te zijn. Toen ben ik fotografie gaan studeren. Nu fotografeer ik veel met betrekking tot gender, naaktheid en andere taboedoorbrekende onderwerpen. Eigenlijk vind ik het wel speciaal om dit te doen. Ik denk zo: als er weinig representatie is, kan ik juist een van de eersten zijn die zich er mee bezig houdt. Ik hoop dat met mijn fotografie onderwerpen als seksualiteit minder preuts worden ontvangen en over te brengen dat naakt zijn normaal is. Dat twee naakte vrouwen niet geseksualiseerd hoeven te worden; dat het iets puurs is.’
De coming-out van journalist Pete Wu verliep anders. Hierover schrijft hij ook in zijn boek, De Bananengeneratie. Petes ouders zijn eerste generatie migranten uit China en hebben een conservatievere kijk op de LHBT+-gemeenschap. Ze hadden moeite met het accepteren van zijn geaardheid als homoseksuele man. Hij wist al op vroege leeftijd dat hij niet hetero was en is pas op latere leeftijd uit de kast gekomen voor zijn ouders.
Hoe verschilt jouw coming out van die van niet-Aziatische Nederlanders?
‘Het is eigenlijk een generatie, cultuur- en migratie ding. De mindset van mijn ouders is bevroren na hun migratie. De mentaliteit in ruraal China verschilt erg met die van Nederland. Men is er minder verwelkomend naar mensen die in hun ogen ‘anders’ zijn. Van mij werd verwacht dat ik een mannelijke man zou zijn die op vrouwen valt, dat hoopten mijn ouders. Ik kwam pas laat bij mijn ouders uit de kast omdat ik wist dat ze het niet goed zouden vinden.’
Waar hadden je ouders dan vooral moeite mee?
‘Voor mijn vader was het vooral de eer: het feit dat ik zou trouwen met een vrouw, kinderen zou krijgen en de familie trots kon maken. Mijn moeder daarentegen vond het erger omdat ze dacht dat ze mij niet zo goed kende als ze had gehoopt. Het ging bij haar meer om het emotionele aspect. Mijn broers en zussen waren overigens wel heel accepterend en open. Zij komen doorgaans vaker in aanraking zijn met generatiegenoten die zich ook tot de LHBT+-gemeenschap rekenen. Ze zijn niet zo conservatief als mijn ouders. Mijn broer zei zelfs na het lezen van mijn boek dat hij had gehoopt dat ik eerder over mijn seksualiteit had verteld.’
Hoe ervaar je het daten als Aziatische LHBT+’er in Nederland?
‘Op datingsites word je bewuster van je etniciteit. Op Grindr wordt bijvoorbeeld zelfs op etniciteit gefilterd door sommige gebruikers. Er zijn veel vooroordelen die gebaseerd zijn op stereotypen van Aziatische mannen.’
Hierover heeft Pete in de Bananengeneratie ook een heel hoofdstuk geschreven, waarin verschillende Aziatische Nederlanders vertellen over hun ervaringen met daten. Hierin vertellen onder andere Sander Chan, Ging Hon Lam en Chung Hwa Chao dat ze weinig zelfvertrouwen hadden op jonge leeftijd, mede door hun uiterlijke kenmerken. Uit onderzoek dat door twee datingplatforms in 2015 werd gehouden, bleek bijvoorbeeld dat vrouwen vaak niet geïnteresseerd zijn in het daten van Aziatische mannen. Ook blijkt uit statistieken dat Aziatische mannen minder vaak witte Nederlandse vrouwen daten dan Aziatische vrouwen met Nederlandse mannen.
Tot slot: vind je dat er genoeg representatie is van Aziatische Nederlandse LHBT+’ers (en heeft de mate daarvan ook invloed gehad op jouw coming out proces)?
‘Dit is voor mij, als ik het moet beantwoorden, hypothetisch, omdat ik het niet weet door mijn situatie waarin een coming out sowieso moeilijker was. Maar stel dat representatie bij zou dragen op de manier waarop het dat doet voor Nederlanders, dan zou het bijvoorbeeld een positief effect kunnen hebben op het zelfbeeld van Aziatische LHBT+’ers. Er is bijvoorbeeld veel representatie voor hen in de Amerikaanse media die veel invloed hebben (neem RuPaul’s Drag Race). Ook de toename van series en films met Aziatische personages (bijvoorbeeld Crazy Rich Asians) of Aziatische drag queens kunnen bijdragen aan representatie een een beter zelfbeeld.’
Over de auteur(s)
