Met de release van de nieuwe Mean Girls film is er weer een nieuwe toevoeging in het rijtje van ‘tienercomedy over een meisje die bevriend wordt met de populaire bitches en ze van binnenuit ten onder brengt’. Deze trope is onderhand zo iconisch dat het bijna een genre op zich is, en het lijkt zich elk aantal jaar opnieuw uit te vinden. Als Heathers voor de 90’s kids was en Mean Girls voor de millennials, kreeg Gen-Z vorig jaar de Netflix film Do Revenge aangedragen. Met de populaire casting, pastel aesthetic en edgy humor kreeg de film al snel grote populariteit op TikTok, en met name in de queer gemeenschap.
De film uit 2022 zit vol donkere humor, maar past ook als een van de eerste films oprecht de Gen Z-ervaring met gender en seksualiteit toe. Elsa en Es bespraken de film samen. In dit artikel nemen ze jou mee in wat hen opviel, wat teleurstellend was, en wat zij goed vonden aan Do Revenge.
Let op: dit artikel bevat spoilers
Ode aan iconische teen comedies
Voordat we de diepte in duiken over bepaalde personages, scènes en quotes uit de film, kun je hieronder de omschrijving van Netflix nog lezen (voor als je het plot alweer vergeten was).
“De populaire Drea (Camila Mendes) wil wraak op haar vriend voor het publiceren van haar sekstape, en uitwisselingsstudent Eleanor (Maya Hawke) wordt achtervolgd door een gerucht. De twee tieners werken samen om actie te ondernemen tegen hun kwelgeesten.”
Netflix
In het algemeen lijkt Do Revenge geïnspireerd door onder andere Heathers en Clueless: beide iconische films binnen de LHBTQIA+-gemeenschap. Dit zie je vooral terug in de kostuums, hoewel daar met de pastelkleuren natuurlijk een moderne twist aan is gegeven. Op meerdere momenten refereert de film naar scènes uit bekende teen comedies. Niet alleen naar Heathers en Clueless, maar ook Mean Girls, 10 Things I Hate About You, Cruel Intentions en Jawbreaker. Hiermee laat de film duidelijk zien in welk daglicht hij bekeken moet worden, maar ook wat hij poogt toe te voegen aan dit groeiende genre. Bijvoorbeeld, hoewel veel van de voorgangers van Do Revenge iconisch zijn in de queer gemeenschap, bevatten ze slechts magere queer representatie.
Repré
Er zit veel expliciete queer representatie in Do Revenge: met Eleanor, Gabbi en Carissa heb je al drie heel verschillende, maar ook herkenbare queer personages. Het feit dat deze personages queer zijn, betekent gelukkig niet dat zij ondergeschikt zijn aan andere (waarschijnlijk) hetero personages. Als je kijkt naar Eleanor en Drea als hoofdpersonages, wordt er aan beide evenveel aandacht besteed. We zien veel van Eleanor, en ook de relatie die zij opbouwt met Gabbi wordt niet onder stoelen of banken geschoven.
Daarnaast heb je de tension tussen Eleanor en Drea die heel queer voelt. Van lang, indringend oogcontact tot Doordat de LHBTQIA+-gemeenschap lang een gebrek had aan expliciete representatie in media, zijn we intimiteit tussen twee mannen of twee vrouwen als queer gaan lezen. Daardoor waren wij beiden een beetje aan het wachten tot Drea en Eleanor zouden zoenen in de film. Daarin werden we teleurgesteld, maar gelukkig waren Eleanor en Gabbi wel endgame.
Met veel personages en extra’s van kleur, lijkt Do Revenge een inclusieve film. Toch valt er wel wat op te merken. Zo heb je Max, die Joods is en ook binnen veel Joodse stereotypen valt. Hij is de ‘slechterik’ in de film, maar als enig Joods personage is er ook geen ander Joods karakter dat positief tegenlicht kan geven. Verder misten Elsa en Es non-binaire en transgender personages, expliciete queer mannen, personen met een beperking, en dikke mensen.
Gen-Z
Om, ondanks het gebrek aan boxes to tick, toch de representatie in deze film te loven: Do Revenge is een goede vertegenwoordiging van de algemene Gen-Z ervaring met gender en seksualiteit. In tegenstelling tot veel films waar queer zijn in elke sociale interactie een probleem opwerpt, werkt Do Revenge vooral met een ‘everyone is gay, who cares’-attitude. De seksualiteit van de personages is geen punt. En hoewel het gros van het plot bestaat uit personages die zich anders voordoen dan ze zijn om sociaal kapitaal te verzamelen, hoeft niemand zich voor te doen als heteroseksueel.
Eleanor (en de film) maakt zelfs actief gebruik van haar queerness om uniek en mysterieus over te komen. Haar kleding varieert van high femme tot comfortabel masc, wat haar een soort shapeshifter maakt die kleding gebruikt als een optreden naar de buitenwereld. Hier draagt voor veel kijkers ook aan bij dat ze Maya Hawke, de actrice die Eleanor speelt, vooral kennen als de openlijk lesbische Robin in Stranger Things.
Met een knipoog naar over-the-top ‘social justice‘ en scherp commentaar op hoe mensen hun imago vormen door acties en uiterlijk, is Do Revenge een verrassend gelaagde toevoeging aan het Heathers genre. De film heeft zeker zijn verbeterpuntjes en niet iedereen zal zich erin herkennen. Maar deze film en zijn populariteit toont zeker een positieve ontwikkeling in het queer tienerfilm landschap.
Over de auteur(s)
