De Lesbische Liga Podcast

De Lesbische Liga: live in TivoliVredenburg én genomineerd voor een Pride Award

Annefleur Schipper (29) en Vera Siemons (28) maken sinds het begin van de coronapandemie de Lesbische Liga Podcast. Wat ooit begon als ‘gezellig praten over The L Word’ is inmiddels uitgegroeid tot drie seizoenen, een uitverkochte TivoliVredenburg én een nominatie voor de Pride Awards 2021. Ik sprak met de makers over het afgelopen jaar, hun fans en hun dromen voor de toekomst: een clubtour door Nederland óf een clip met Beyoncé. 

Allereerst, jullie zijn genomineerd voor een Pride Award!

Vera: “Ja! Ik wist dus niet dat je mensen kunt voordragen hiervoor dus dat is wel echt heel vet. We hebben niet eens campagne gevoerd. Het is echt een eer.”
Annefleur: “Het voelt extra bijzonder dat het mensen uit de community zijn die ons hebben aangedragen. Dat is gewoon heel eervol en mooi. We hebben echt hysterisch geluisterd naar het NPO Radio 1 interview met Marie Ricardo van het COC. Het is echt geweldig. En fijn om te weten dat mensen ook echt naar ons luisteren, haha.”

Zijn jullie trots op jezelf?

Vera: “Het is gewoon nog heel abstract. Je begint met de podcast en je ziet alleen de getallen online. Dit zijn het aantal volgers, het is zo vaak afgespeeld en dat zal dan wel goed zijn. Maar je weet gewoon niet wie die mensen zijn. We worden tegenwoordig steeds vaker aangesproken op straat en nu ook door deze nominatie denk je ‘oh, het zijn échte mensen’. Het zijn niet gewoon getallen. Het zijn allemaal individuen die ervoor kiezen om naar ons te luisteren en daar ben ik wel echt trots op. 

Wat zou het betekenen als jullie de award winnen?

Vera: “Dit is misschien niet het antwoord wat je wil horen, maar ik vind die nominatie al gewoon krankzinnig en een erkenning voor ons en ons werk, dat we op waarde geschat worden. Dat werd op NPO Radio 1 ook gezegd, dat onze missie is om het woord lesbisch, lesbi of lesbo weer een positieve lading te geven. Het klinkt nobel, maar dat is oprecht onze missie geworden. Als wij de award zouden winnen, dan heeft het woord lesbi gewonnen.”

Hoe is het contact met jullie luisteraars?

Vera: “Je merkt een soort sneeuwbaleffect als wij iets zeggen of vragen, mensen voelen zich heel erg geroepen om daarop te reageren. Het zijn niet alleen maar reacties, maar ook juist persoonlijke verhalen. Mensen die ons vertellen dat ze wel luisteren maar ons niet volgen, omdat ze nog niet uit de kast zijn. Of mensen die ongefilterd zichzelf zijn in een DM of mail en dat blijven fantastische berichten.”
Annefleur: “Het zijn persoonlijke berichten en het is ook een mix van grappige dingen en brute reacties op de podcast. Op straat worden we wel eens aangesproken met: ‘Hoezo vinden jullie Jenny leuk? Wat is er mis met jullie?’ Dan denk ik: ‘Wat gebeurt hier?!’ En dat vind ik dus heel grappig. Wij zien niet wie er naar ons luistert, maar zij voelen zich zo vertrouwd met onze stemmen en hebben dan ineens dezelfde toon tegen ons als de toon die wij tegen elkaar hebben. And I love it.” 

Zijn jullie door de luisteraars op een andere manier de podcast gaan maken?

Vera: “Je hebt na drie seizoenen zoveel verhalen en al deze verhalen benadrukken voor mij dat ik nog meer open wil zijn, dat ik nog meer in your face lesbian wil zijn.”
Annefleur: “Ik merk dat we er in dit seizoen ook meer met gestrekt been ingaan, omdat je merkt dat je toch in een soort schaamte hebt geleefd. Schaamte voor wie je bent of voor wat je leuk vindt. En dat je nu, naar alles wat met die schaamte te maken heeft, een middelvinger wil opsteken en denkt: ‘Fuck you, ik ben lesbisch’. Het is keihard, maar dat is om die schaamte van vroeger een beetje weg te gummen.”
Vera: “Je wordt als vrouw ook opgevoed in een maatschappij waarin je vaak stiller hoort te zijn dan dat je je mond opentrekt. Eerst wilde ik mezelf niet zo blootgeven of het te persoonlijk maken en dat is wel echt veranderd.” 
Annefleur: “Ja, de schaamte heeft plaatsgemaakt voor schaamteloosheid. Maar als jonge mensen horen dat wij net zulke domme grappen maken als iedereen het zou moeten kunnen doen, dan schamen mensen zich hopelijk iets minder.”

Hoe is de representatie van lesbiennes in de media veranderd het afgelopen jaar?

Annefleur: “Er zijn erg veel vrouwen in de jaren 1800 in korsetten geweest. Er zijn serieus drie period pieces uitgekomen. Er komt ook een film van Paul Verhoeven aan over een lesbische geile non, ergens in 1900. Ik weet niet wat er is met 1800 en 1900, maar qua representatie is er wel meer, maar dan wel veel depressieve representatie. Anne+ is bijvoorbeeld wel weer heel erg leuk. Er zijn veel stappen gezet, maar het zou helemaal super zijn als we een keer niet allemaal dood hoeven.”
Vera: “Amen.”

Donderdag staan jullie in een uitverkochte TivoliVredenburg. Driehonderd fans komen naar jullie luisteren én kijken. Wat gaan jullie doen?

Vera: “We nemen de seizoensfinale op en er zitten vaste elementen in van de podcast. We gaan DM’s voorlezen en Annefleur gaat iets doen met een showbizzmuziekje waarbij ze heel veel praat en heel veel grappen maakt.”
Annefleur: “We doen veel met interactie, want we willen echt dat het een avond met iedereen wordt en niet dat mensen alleen maar hoeven te kijken en te klappen.”
Vera: “Je mag alle lesbische frustratie naar ons toeschreeuwen waar je anderhalf jaar mee hebt thuisgezeten.”
Annefleur: “Ja, dat wordt aangemoedigd. We gaan ook een verkiezing van het allerbeste lesbi-queer-vrouwelijke personage of all time houden en dat gaan we bespreken met surprise guests. Dat wordt een ontzettend brute wedstrijd. Je mag zo Shane uit The L Word vervangen door Yorkie uit Black Mirror als je dat zou willen. Er gaan tranen vloeien, er gaat gelachen worden en er gaat geschreeuwd worden.”

Annefleur (l) en Vera (r) een week geleden in de grote zaal van TivoliVredenburg

Vorig jaar hoopten jullie ooit een Lesbische Liga Ledendag te organiseren. Volgens mij is dat nu aardig gelukt.

Annefleur: “Oh ja, dat is waar. Haha, dat is dan nu op 29 juli in TivoliVredenburg. Sowieso heel grappig als je bedenkt dat we in april 2020 zijn begonnen in quarantaine, via Zoom. Niemand zag iemand en nu dan ineens de seizoensfinale van het derde seizoen met zoveel mensen erbij. Dat contrast tussen ‘Haha, we gaan lekker praten over The L Word’ naar in de grootste zaal van TivoliVredenburg staan, dat is echt gestoord. Dat community gevoel hebben we altijd proberen te bereiken en dat we dat nu voor het eerst in levenden lijve samen kunnen ervaren, dat is het leukste wat er is. 

Drie seizoenen, TivoliVredenburg en een Pride Award-nominatie. Wat is het volgende?

Vera: “Ik wil een tour langs alle queer bars in Nederland. Dat je podcast in levenden lijve plaatsvindt, is gewoon het allerleukste. En ik ga ervan uit dat het in TivoliVredenburg een unaniem belachelijk groot succes wordt, dat het naar meer smaakt en dat we gewoon door het land kunnen gaan. Maar ik weet niet wat Annefleur haar grote wens is.”
Annefleur: “Een clip met Beyoncé, dus we zitten heel erg op andere lijnen merk ik.”

Willen jullie nog iets zeggen tegen alle fans die naar TivoliVredenburg komen?

Annefleur: “Als ze zin hebben, moeten ze verkleed komen als hun lievelingspersonage. En dat iedereen dan als Shane komt, haha.”
Vera: “Ja, ga verkleed als je favoriete personage uit The L Word. Wat willen we verder nog zeggen?”
Annefleur: “Bereid je voor. Excuses alvast.”
Vera: “Sterkte.”

De Lesbische Liga is om de week te beluisteren in je favoriete Podcast-app met deze week de laatste aflevering van het derde seizoen. Op 7 augustus wordt de winnaar van de Pride Award bekendgemaakt in het programma van Splinter Chabot. Blijf op de hoogte van de Lesbische Liga en volg ze via o.a. via Instagram.

Eerder plaatste Expreszo een artikel over de representatie van de lesbische community naar aanleiding van Lesbian Visibility Day.

Over de auteur(s)

Foto van Matthijs

Matthijs

Matthijs vertelt het liefst de ongehoorde verhalen. Verhalen waarvan je denkt ‘oh, is dat wel normaal?’. Het antwoord op die vraag is overigens altijd ja. Matthijs schrijft verhalen door en over queers, voor queers en voor iedereen die het wil horen, gegrepen uit het leven van een verhalen vertellende queer. Zijn pronouns zijn hij/hem.

Schrijf mee

Wil jij helpen met het creëren van leuke content voor en door LHBT+? Bekijk hieronder onze vacatures.

Inclusief maar niet toegankelijk

Voor hoe inclusief de queer community is en zich ook uit naar de buitenwereld, is niet iedereen welkom. De meeste offline en online plekken voor

Coming-out: na 10 jaar reflecteren

Ook 10 jaar na zijn coming-out laat deze Dylan nog inzien op welke manieren hij verschilt van zijn omgeving en hoe hij dit kan overbruggen.

Zwarte vrouw met lesbische pride vlag
Column

Mijn zichtbaarheid is mijn bijdrage

‘Is mijn stem net zo belangrijk in een wereld waar zoveel stemmen zijn die meer te melden hebben?’
Redacteur Melody schrijft in haar eerste column over hoe haar zichtbaarheid haar bijdrage is in maatschappelijke gesprekken rondom queer emancipatie.

Lees verder »