Het Pride seizoen is begonnen! Voor sommige mensen een jaarlijks feestje; voor anderen een strijd die hen iedere dag bezig houdt. De komende weken spreekt Expreszo verschillende personen uit de queer gemeenschap in ons land om te praten over de betekenis van Pride. Vandaag is het de beurt aan barvrouw van Cafe ‘t Mandje in Amsterdam, Inssaf Uariachi ook wel bekend als dj Fatima Supreme.
Hoi Inssaf, hoe gaat het met je?
‘Op dit moment ben ik aan het bijkomen van Milkshake. Dus ben vooral een beetje moe. Tegelijkertijd heb ik heel veel zin in de Pride; ik vier geen kerst of Ramadan dus het is mijn favoriete feestperiode!’
Hoe was je eerste Pride?
‘Mijn eerste Pride was in 1999 – dat was in de vorige eeuw kids! Ik woonde net in Amsterdam en stond gelijk op een boot van de Vivelavia – voormalige bar in Amsterdam voor lesbiënnes en andere queer vrouwen. Het was een goed begin. Ik had nog nooit de Pride meegemaakt en was nog niet zo lang uit de kast, dus het was een groot feest. Er is niks leukers dan met veertig vrouwen verkleed op een boot staan. De toenmalige paus had weer een stomme opmerking gemaakt over homo’s dus toen hebben we ons als non verkleed.
Pride was toen ook kleinschaliger en minder commerciële boten voeren nog mee; het was meer een regenboogfamilie. De Trut en andere kleine organisaties deden toen ook mee, want er waren boten vrijgesteld voor kleinere organisaties die minder geld hadden te besteden. Zodoende konden zij ook meevaren. Tegenwoordig is dat gewoon veel te duur.’
Wat betekent Pride voor je?
‘Op dit moment werken en zorgen dat alle mensen plezier hebben. Ik heb jaren genoeg op een boot gedanst en gedraaid en ook op het homomonument heb vaak plaatjes gespeeld. En dit jaar werk ik achter de bar bij Cafe ‘t Mandje.
Voor mij is het elke dag Pride. Ik vier het elke dag. Pride zelf is een gevoel dat je niet een minderheid bent. Tijdens Pride ben je een meerderheid. Het is een soort reünie. Oude bekenden komen weer terug. Het is even checken hoe het gaat met iedereen.’
Wat zijn de plannen voor Pride?
‘Work work work, girl! We hebben een heel programma bij Cafe ‘t Mandje voor de Zeedijk Streetparty. Op het programma staat onder andere een optreden van Molly Strychnine, er is een line-dance workshop – so make Dolly Parton proud! -, de eigenaresse van de kroeg gaat plaatjes draaien en wij-3-wijven komen zingen. Dus een en al gezelligheid. Ik ben zondag vrij. Maar afhankelijk van hoe ik mij voel ga ik heen waar mijn voeten mij heen brengen.’
Hoe vind je dat het met de queer gemeenschap op dit moment gaat in Nederland?
‘Er is meer aandacht voor bijvoorbeeld de trans gemeenschap; er is nu ook Transpride met een uitgebreide programmering. Vroeger zag je hen wat minder maar nu treden ze ook echt naar de voorgrond. Dat vind ik wel echt een mooie zaak. De black queer gemeenschap is ook heel goed bezig met organiseren, zoals laatst op Roze Kwaku. Dus er is meer diversiteit en dat zie je door dat samenkomen en organiseren van bijeenkomsten en feesten heel goed.
Aan de ene kant is er nog steeds fysiek en verbaal geweld, mensen stappen nog steeds uit het leven, queer vluchtelingen hebben extra hulp nodig. Blijkbaar is het heel lastig dat je homo bent en kan blijven. En moet je bewijzen als vluchteling dat je homo bent. Hoe bewijs je zoiets? Moet je dan elk Madonna-nummer kennen of een Katy Perry poster in je kamer hangen? Ik snap dat echt niet!’
Wat zijn je plannen voor de rest van het jaar?
‘Hartjesdag komt na Pride eraan en daarna ga ik het even rustig aan doen. Ik draai nog wel af en toe plaatjes als Fatima Supreme. Dus houd mijn pagina in de gaten of boek me gewoon!’
Over de auteur(s)
